Una colla de lingüistas britanicos ha plegau t'a conclusión de que as bacas tienen esferens trazas d'esgramucar seguntes l'area an que biben.
Prezipión estudeando isto dimpués de que ascuitasen a bels ganaders angleses charrar d'os esferens "tonos" d'as bacas pendendo d'a rechión d'a gran bretaña an que se trobasen.
John Wells, profesor de fonetica d'a unibersidat de londres, ha dito que iste fenomeno ya se eba puesto comprobar en os muxons. Él y bel compañer d'a unibersidat coinziden en esplicar o fenomeno alazentando-lo en una custión de colla: cadaguna d'as bacas d'o bacún s'amanan unas t'atras eboluzionando enta os mesmos soniús.
Manimenos os ganaders no son d'alcuerdo con ista teoría, tal y como espresa uno d'els dito Lloyd Green: "Yo gasto muito tiempo con as mías bacas y prou que ellas esgramuquen con l'acento (umano) d'aquí. Ye igual con os cochos, cuan más amanau yes d'os tuyos animals, t'a els ye más fázil prener l'azento".
Qui sabe... puestar que drento de 100 añadas l'aragonés (a lo menos l'azento aragonés) enrista a trabiés d'as suyas zagueras fablans: as bacas.
No hay comentarios.:
Publicar un comentario