23.7.25

Yes tú, no pas ells [Resenya de "L'arte sutil de que tot m'importe una mierda", Mark Manson, 2016]

 

Tenié una profesora en o bachillerato, Felisa, profesora d’espanyol, perén goyosa y pacient — pero d’una traza que pareixeba una miqueta falsa. En realidat, toz pensábanos que ixa actitut de hippie yera masiau calculada, no pas sincera. Manimenos, un día en clase, Felisa pretó a criticar a la chent que minusvaluraba obras literarias y cine de masas:  «Si a millons de personas les fa goyo, no puede estar tant malo», deciba. Prenendo posición y expresando-se sincerament contra o esnobismo academico y intelectual — no sé si con razón u no pas — Felisa preneba bellas cosas muito más importants: personalidat, identidat, fuerza, carisma.

A primera vegada que veyé a portalada d’o libro The Subtle Art of Not Giving a F*ck, en Manila en 2017, me pensé que no yera so que un pasquín d’autoaduya barato, con una cubierta masiau comercial y poco seriosa. Os míos escolanos de psicolochía en UST charraban muito d’ixe libro: cosas d’adolescents me dicié.

Pero dimpués de quasi diez anyadas, con muitas traduccions, decenas d’edicions y millons d’exemplars vendius — y mesmo con cierta presencia en meyos universitarios y psicolochicos — he decidiu de leyer-lo. Y he d’admitir que ye estada una buena ideya: con más rigor que no lo que me pensaba, no puedo negar que m’ha aportau, en a mía situación personal, bellas claus muito intresants.

Asinas, una obra inicialment criticada por filosofos y psicologos s’ha convertiu en una ferramienta practica de reflexión filosofica y psicolochica, feita por un coach qui, en primeras, no yera un verdadero especialista. Prencipió tenendo un blog bien furniu con as suyas experiencias de guarán y viachant por o mundo mientras diez anyadas.

O esprito d’o libro y as suyas ideyas no son revolucionarias: en reyalidat, o estoicismo que esfende ye quasi tant viello como a humanidat. Pero o punto fuerte de l’autor ye saber adaptar-lo a la sociedat actual y a perfils como lo de yo, esclavos una filosofía «Manu Chao». O núcleo d’o mensache: sé tu mesmo sin asperar recompensa, y no mires de convertir-te en ixo que creyes que a resta quiere que tú sigas. Sé tú, sabendo que no yes cosa —y que ye muito bien asinas.

Ironicament, Dale Carnegie deciba que t’amillorar as relacions, caleba intresar-se por os atros, ascuitar-los, charrar d’os suyos intreses. Mark Manson afirma que t’avanzar ent’a felicidat, cal estar sincero y centrar-se en uno mesmo. Pero luent d’estar incompatibles, as dos ideyas son complementarias: a nuestra traza d’estar en o mundo debe fixar-es en a nuestra autenticidat, sin medrana d’a resta y aceptando que no somos so que una persona en metat de millons. Y, en o cotidiano, una d’as millors estratechias ye d’intresar-se (sincerament) por a resta.

Prou que a muga entre «ells» y «nusatros» ye de difícil trazar. Pero ye precisament una custión de practica contina —a la fin, ixo ye a vida.


Manson, M. (2016). The Subtle Art of Not Giving a F*ck. HarperOne

9.7.25

Hue, a comunicación dreita ye más eficaz [Resenya de “Cómo fer amigos” (Dale Carnegie, 1936)]


Warren Buffet, probablement o millor inversor d’a historia y uno d’os hombres más ricos d’o mundo, ha dito muitas vegadas que o curso que le cambió a suya vida estió lo feito por Dale Carnegie, sobre psicolochía social practica. Y iste curso se resume en un libro publicau en 1936, qui s’ha tornau una d’as obras más importants d’o sieglo XX, y una verdadera referencia t’amillorar as relacions socials asinas como ta desenrrollar tacticas economicas. Soi fablando de Cómo fer amigos.

Y si Warren Buffet recomienda ista obra, milentas d’inversors y d’economistas, mesmo un sieglo dimpués d’a suya publicación, encara charran d’iste libro, que tien tamién una calificación muito buena en sitios de libros, de venta cheneral y en bibliotecas. Asinas, dimpués d’haber rematadas as oposicions, decidié que Cómo fer amigos sería a mía primera lectura d’estiu.

Primer de tot, a escritura de l’autor ye tant amena y fácil, a rebutir d’eixemplos y de situacions cotidianas divertidas, que mesmo en francés, no he menestau que tres diyas ta leyer-lo y escribir ista critica. Pero ista simplicidat se traduce tamién en una simplicidat d’argumentos y de consellos. Dende a primera pachina, as amostranzas de l’autor son masiau simplas, mica novedosas, y muito centradas en afalagar a o interlocutor: toz sabemos que ixo no ye posible muitas vegadas, como quan bi ha conflictos.

Antimás, una parti d’istas amostranzas escritas y de situacions se corresponden a o prencipio d’o sieglo XX, u mesmo a o sieglo XIX, y os contextos y mentalidaz d’as personas de hue no permiten siempre aplicar-las. Isto se fa especialment delicau quan se charra de relacions sentimentals y guarantería en os zaguers capitols d’o libro. Pero de vegada, o feito de que o libro siga estau escrito en un contexto de crisi, dimpués d’una guerra mundial, y por un miembro d’una cheneración muito marcada por os eventos y as cheneracions precedents, fa que beluns d’os aspectos de l’esmo d’o libro guarden similituz con a situación d’os milenials de hue.

D’atro costau, mesmo si a obra ye simpla, presenta consellos que encara son muito utils y que he anotau en o mío móbil ta leyer-los de maitins: intresa-te más por os atros, deixa-les parlar lo menos tanto como tu u más, y atras recomendacions. Ya los soi aplicando y ya noto as esferencias, mesmo si a ormino no ye fácil de fer que os atros d’ubran.

Se puet decir que Cómo fer amigos ye una d’as referencias grants en psicolochía social practica y en economía, que a suya importancia ta comprender a sociedat d’o sieglo XX ye innegable, y que mesmo hue, encara furne bells consellos validos. Pero trovo que, en a nuestra sociedat, ye más important y eficaz de fablar dreitament, sin redols, mesmo quan cal expresar desacuerdos y carranyos, sin de falagos ni meter pilmas, pero prou que con educación y honestidat. Y, antiparti, siempre m’ha feito goyo de poder decir “te lo dicié” quan tiengo razón, y no he d’aturar de fer-lo.

Carnegie, D. (1936). How to Win Friends and Influence People. Simon & Schuster.