Y si Warren Buffet
recomienda ista obra, milentas d’inversors y d’economistas, mesmo un sieglo
dimpués d’a suya publicación, encara charran d’iste libro, que tien tamién una
calificación muito buena en sitios de libros, de venta cheneral y en bibliotecas.
Asinas, dimpués d’haber rematadas as oposicions, decidié que Cómo fer amigos sería a mía primera lectura d’estiu.
Primer de tot, a
escritura de l’autor ye tant amena y fácil, a rebutir d’eixemplos y de
situacions cotidianas divertidas, que mesmo en francés, no he menestau que tres
diyas ta leyer-lo y escribir ista critica. Pero ista simplicidat se traduce
tamién en una simplicidat d’argumentos y de consellos. Dende a primera pachina,
as amostranzas de l’autor son masiau simplas, mica novedosas, y muito centradas
en afalagar a o interlocutor: toz sabemos que ixo no ye posible muitas vegadas,
como quan bi ha conflictos.
Antimás, una parti
d’istas amostranzas escritas y de situacions se corresponden a o prencipio d’o
sieglo XX, u mesmo a o sieglo XIX, y os contextos y mentalidaz d’as personas de
hue no permiten siempre aplicar-las. Isto se fa especialment delicau quan se
charra de relacions sentimentals y guarantería en os zaguers capitols d’o
libro. Pero de vegada, o feito de que o libro siga estau escrito en un contexto
de crisi, dimpués d’una guerra mundial, y por un miembro d’una cheneración
muito marcada por os eventos y as cheneracions precedents, fa que beluns d’os
aspectos de l’esmo d’o libro guarden similituz con a situación d’os milenials
de hue.
D’atro costau,
mesmo si a obra ye simpla, presenta consellos que encara son muito utils y que
he anotau en o mío móbil ta leyer-los de maitins: intresa-te más por os atros,
deixa-les parlar lo menos tanto como tu u más, y atras recomendacions. Ya los
soi aplicando y ya noto as esferencias, mesmo si a ormino no ye fácil de fer que os atros d’ubran.
Se puet decir que Cómo fer amigos ye una d’as referencias grants en psicolochía social practica y en economía, que a suya importancia ta comprender a sociedat d’o sieglo XX ye innegable, y que mesmo hue, encara furne bells consellos validos. Pero trovo que, en a nuestra sociedat, ye más important y eficaz de fablar dreitament, sin redols, mesmo quan cal expresar desacuerdos y carranyos, sin de falagos ni meter pilmas, pero prou que con educación y honestidat. Y, antiparti, siempre m’ha feito goyo de poder decir “te lo dicié” quan tiengo razón, y no he d’aturar de fer-lo.
Carnegie, D. (1936). How to Win Friends and Influence People. Simon & Schuster.