24.1.19

Enta Hong Kong (i): modelos de colonialismo


En 2017 l'amigo Samuel me demandó si pasaría o cabo d'anyo en Hong Kong, ta veyer a celebración mundialment conoixida en Victoria Harbor. Me fació duelo haber-me ixuplidau pero me dicié que o cabo d'anyo de 2018 lo pasaría astí, y asinas que en ye estau! Asinas, o
diya 30 d'aviento Ana y yo pillemos un vuelo a Hong Kong dende Manila, que hébanos mercau con bells meses d'antelación, y o 30 de maitins nos plantemos en a que estió colonia britanica dica 1997. 

Malas arrivar-ie, paremos cuenta d'a esferencia de pres con respecto a Manila, asinas que dende o minuto uno fuemos con cudiau. Aterrizau l'avión y pillau o metro que nos dixaría en Kowloon, marchemos t'o airbnb que hébanos pillau con una relación calidat-pre sobrebuena. Mientras o camín ya parábanos cuenta que a chent de Hong Kong no pareixeba tan amable como a de Manila. En arrivar t'o airbnb, por contra, estioron muito amables, y ye que o guariche yera chestionau más que más por filipinos, encara que o mainate yera chinenco. D'atra man, feba más fredor que no m'entrefilaba, asinas que habién de meter-me as chambretas manga curta como interiors, y bien se vale que me levé una chaqueta y una termica, que digo siga de paso, uloraba a mono quan tornemos d'o viache de 10 diyas.

Dixemos as mochilas y faciemos una gambada por o primer puesto que heba sinyalau y que yera a'l canto casa: o parque de Kowloon. En primeras no pareixe que un parque en a parti más urbanizada d'a zona continental de Hong Kong, pero a suya historia ye muito curiosa: dica 1994 estió a más grant urbanización okupa d'o mundo, sin lei y con edificios caoticos, pos os gubiernos chinenco y britanico no s'apanyaban sobre de qui yera soberanía ixe troz de tierra (Nota: dimpués he visto que o parque de l'antiga urbanización okupa yera unatro, que no he plegau a veyer y bai si me fa duelo...).

Visto lo parque, china chana marchemos t'o paseo maritimo de Victoria Harbor por a parti de Kowloon, dito Tsim Sha Tsui East Promenade, uno d'os principals reclamos d'a ciudat en poder veyer uno d'os skylines más esparpallants d'o mundo. I estiemos mientras se feba de nueitz, pasando por a famosa Clock Tower Kowloon y veyendo como s'enchengaban china chana as luces d'os edificios. S'agradeixeba poder fer una gambada por o espacio piatonal, encara que bi heba masiada chent, con o costumbre perén d'empentar y correr, por o que no remataba d'estar agradable. 

Dimpués de a gambada por Victoria, marchemos entre adornos nadalencos t'o mercau nocturno de Temple Street y arredols, carreras con muito ambient y con asabelo de guariches de carrera de comida chinenca, belunos d'ells con cucarachas, con muitos turistas y tamién con buena cosa de prostitución. Cenemos ixe diya -y practicament totz- en ixas carreretas, pos por un regular a comida yera buena, local y a buen pre. 

A l'atrol diya decidiemos de marchar ta Central, a parti más urbanizada y con más atractivos d'a isola de Hong Kong, a que historicament yera a colonia inicial britanica antis de que enamplasen os territorios ent'atras isolas y parti peninsular. Astí arrecorriemos as carreras de grans rascacielos y visitemos o conchunto d'escaleras mecanicas más grant d'o mundo mientras veyébanos o vico modernet d'o Soho. Dimpués, marchemos t'una manzana grant d'edificios historicos d'a puenda colonial con un patio interno, y que antimás feba más que más de cuartel de policía. Heban ficau en metat un granizo arbre de nadal que feba polidas anvistas con os rascacielos de fundo. 

Y feito isto marchemos a piet t'o templo taoista de Man Mo, en metat d'a zona más cosmopolita de Hong Kong, que data d'o sieglo XIX, pero que dimpués d'haber-ne visitau buena cosa d'istos templetz, tampoco no ufre guaires cosas especials. A poca distincia se troba a Cat Street, una carrera con botigas d'antiguedatz que meten os suyos puestos en a a carrera y que ufren cosas pinchas, a lo menos ta servidor, que ye muito fan d'os zarrios. Con tot y con ixo, os suyos articlos yeran prou caros. Y d'astí hopemos t'as botigas de alimentos y medicinas tradicionals de Sheung Wan, an que asabelo de potes de veire engarcholaban bichos, plantas y atras cosas rarizas, pero que por l'antiguedat en o suyo emplego a ixa chent be d'estar que les fa vez. O puesto yera chicot t'a fama que levaba. Tornemos por a parti más costera, de rascacielos, y astí faciemos una aturadeta en o parque de Tamar, repoliu espacio verde entre rascacielos y con un chiquet parque d'atraccions an que nos miremos Victoria Harbor dende o costa d'a isola de Hong Kong antis de pillar o metro que nos levase ta casa y astí ateclar-nos ta celebración d'o cabo d'anyo. 

A nuestra primera impresión de Hong Kong, y que con a que a la fin nos quedemos, ye que ye una ciudat con un urbanismo poco propenso a lo piational a y fer gambadas. As carreras son disenyadas t'os autos y muitas vegadas ta esnavesar una carrera u una avenida cal arrecorrer una gran distancia ta pillar pasos en alto u sozterranios, esnavesando centros comercials laberinticos. O caracter d'a chent, poco propensa aduyar y muito a correr y foter empentons, encara lo envolica tot más: tot ye disenyau a circular, competir y consumir. Encara que cal decir que ta que a chent como nusatros no se'n queixe, sí que han deixau polius parques y paseyos arredol d'a bahía con bells edificios y mercaus pinchos. Os reclamos turisticos y puros de Hong Kong tampoco no son cosa de l'atro mundo. En cheneral, Hong Kong ye una ciudat que no preserva esencia y que tampoco no ye funcional t'o piatón.
 

No hay comentarios.: