8.11.22

Enta Ninh Binh: o paradiso a o canto de Hanoi


Cabo de semana dimpués de Phú Quốc, y a yo que m'hese feito goyo de quedar-me en Hanoi descansando-me una mica, pos cata que me comprometié a ir ta Ninh Binh, y encara que en condicions normals hese refusau a metat semana, a ocasión con Phuong lo mereixeba, y más quan o anchelet s'heba treballau tot o viache, loguero y desplazamiento.

Y que ye Ninh Binh? Pos una redolada a rebutir de pueyos y mohons en o plano, mena Avatar, d'ixos que'n apareixen muito en as fotos d'os retes socials, destino turistico preciau, encara que tampoco no ye o más conoixiu de Vietnam, pero comodo en trobar-se a tasament hora y meya de Hanoi. Asinas que o sabado de maitins quedemos, nos ne desayunemos y pillemos a furgoneta, ta arrivar en o meyodiya, y dimpués de relaixar-nos, dandaliar una miqueta y logar una moto en a nuestra posada en Tam Coc, marchemos a pillar una barca que arrecorre os galachos y arrigachuelos d'a redolada. 

En o puerto de Tam Coc, dimpués de chentar a carne de craba sobrebuena y tipica d'a rechión, pillemos una barquichuela levada por una mullereta con os piez y no pas con as mans, en una cursa de dentre una y dos horas por metat d'os galachos, sin garra construcción arredol, con nomás nusatros dos y a mullereta en a barca, y esnavesando bellas cuatro espelungas acuaticas de poco más d'un metro d'altaria. Paisache de mohons rocosos, selvas y galachos. Actividat esparpallant, que me fació alcordanza de cosas parellanas que he feito por Sorsogon y Samar dentre atros puestos filipinos, encara que aquí a companyia de Phuong lo fa tot muito millor. A metat camín nos plevió una mica, pero luent de fer-lo más fiero, lo fació más romantico baixo o batiauguas, y en remetar a curseta, salió o sol y iluminó toda a montanya, fendo o conchunto d'a experiencia muito más polida.

Dimpués de disfrutar Tam Coc, pillemos a moto y marchemos t'o Bird Valley, unatro puesto natural en a rechión de Ninh Binh, muito aprestau t'o turismo familiar en a dentrada, con estatuas, parques, guarichetz y restaurants, pero presidiu en a suya fin por atro embarcadero an que pillar una barca -ista vegada no pas ta parella, sino en colla-, que te leva por más galachos y arrigachuelos, naturaleza pura, y ista vegada con bandos de garrapescaires volando alto u ya posaus en as brencas d'os manglars y arbres, como corresponde a o lusco. Como curiosidat, pasando a man d'un d'ixos arbres un d'ixos garrapescaires escagarrució bien y quasi caye alto de yo, pero por fortuna a mierda cayó a bell meyo metro. Atra vegada, puesto repoliu, ista vegada con muixons, pero sin a intimidat que l'atro puesto nos ufrió a Phuong y servidor.

D'astí, ya de nueitz, tornemos ta l'hotel, nos ne descansemos y aproveitemos a piscina mientras bells minutos. Yéranos tant bien que se nos heba ixublidau sopar! Pero, por fortuna, en l'hotel nos facioron bells noodles con vetiello, nos los minchemos de buen implaz y marchemos a dormir, ta puyar-nos-ne una mica tardi a l'atrol diya, y quasi enrastrar desayuno con chenta. En ixas nos ne pensemos o qué fer, y encara que a rechión de Ninh Binh ufre muitismas más cursas acuaticas, como todas ellas son muito parellanas y o diya d'antis en hébanos feitas dos, a la fin decimientos marchar t'o lenau de Hang Mua, no guaire luent d'a posada, an que i puyemos os escalerons y nos plantemos en a tuca d'un d'ixos mohons que definen a cheografía de Ninh Binh, podendo alufrar as montanyas, os mohons, os galachos, os arrigachuelos, y d'atra man, a ciudat que quasi se puet decir que ye una continación d'a grant Hanoi.

Phuong y servidor i estiemos charraputiando, fendo gambadas, minchando mango, bebendo canya de zucre, pasando-lo de bitibomba tranquilament y talment posando os alacetz d'una estacha muito muito luenga en Vietnam. Qui sape. Tanimientres, trobemos muitas collas d'espanyols y atros occidentals, encara que o puesto tampoco no yera masificau. Curioso veyer bella pleitina dentre os foranos por querer fer muitas cosas en poco tiempo. Y ye que muitos i van con a mentalidat de conoixer tot en dos diyas: y asinas, nian se disfruta, nian se conoixe. Y Ninh Binh, que me lo entrefilaba muito más chicot, da ta muito. Y por ixo mesmo, porque ye a man de Hanoi, y porque cada vegada me trobo más a gusto por istas tierras, soi seguro que i tornaré!




No hay comentarios.: