3.10.19

Enta Malacca (i): una antiga colonia, en primeras fulera pero con muito a ufrir


Quasi un mes sin salir de Manila y amenistaba ixoriar-me una mica. Y un d'ixos destinos foranos que teneba a plego y que encara no heba visitau yera Malacca en Malasia, tamién dito Melaka. No conoixeba a existencia d'ista ciudat a metat camín Singapur y Kuala Lumpur dica que bells amigos me la mencionoron y mesmo recomendoron conoixendo os míos gustos. Y ye que Malacca, presidindo o estreito que leva o suyo nombre y con una situación cheografica excepcional, estió colonia portuguesa dende 1511 dica 1652, holandesa dende 1652 dica 1825 y anglesa dende 1825 dica a independencia malaya en 1957, fueras d'a puenda de tres anyadas de dominación chaponesa mientras a Segunda Guera Mundial. En 2008 o centro historico d'a ciudat estió declarau Patrimonio d'a Humanidat seguntes a UNESCO.
  
A ista rica historia cal achuntar-le a diversidat de pueblos que i son estaus y encara i son: a os malayos, cal achuntar-le os chitty, descendients de tamils que i arrivoron dende Sri Lanka y o sur d'India antis d'a plegada d'os europeus, os baba-nyonya, descendients de chinencos que i arrivoron mientras os sieglos XV a XVII y os kristang, descendient d'os portugueses que i estioron en os sieglos XVI y XVII. Istos pueblos mantienen en buena mida as suyas relichions y han desenrollau luengas criollas que encara enduran en un estau muito fráchil. Tamién s'aprencian os esferents rasgos fisicos y o mestizache, antiparti d'os muitos monumentos historicos que i han deixau, dando-le a la ciudat un toque multicultural autentico que nomás he apreciau dica agora en Zamboanga, si bien Malacca ye muito más turistica.

I arrivé o zaguer chueus de septiembre a ixo d'as dos d'a tardi, y estió a pior hora. Dimpués de pillar un bus dende l'aeropuerto intenrnacional de Kuala Lumpur dica a gara de Melacca, y
unatro dende a gara dica o centro de Malacca -os dos a buen pre- me planté en o fosal chinenco d'a ciudat, marcau como atracción a veyer: ficau en un pueyo, con muitas fuesas foradadas fendo cadieras circulars por totz os costaus más que más en culor roya, o puesto yera relaixant y pincho, pero tampoco no imprescindible. Dimpués de veyer-lo, m'enfilé ent'o centro neuralchico: a ciudat yera un furno, más calient encara que no Manila y con garra alma en carreras que, seguindo l'urbanismo deixau por os angleses, no teneban ceras ni quasi pasos de piatons. Diría que como en Manila, pero aquí a esferencia ye que te pitaban y s'en carranyaban si mirabas d'esnavesar por qualsiquier puesto u mirabas d'andar por a calzada -pero si no bi ha garra atro puesto por an que caminar! Encara que bi heba bells edificios, historicos y no pas, que seguiban modas tradicionals portuguesas y holandesas, aquello en primeras no yera o que m'asperaba. Por fortuna, mientras os atrols diyas a mía impresión cambió.

Dimpués de fer o check-in en l'hostalet y descansar-me una mica, preté a caminar por a famosa Jonker Street, carrera turistica con mercadetz de productos locals, virolla y
beliquetz ta foranos. U ixo deciban, porque me la trobé disierta. Con tot y con ixo, en a mesma zona se trobaban as carrera Tokong and Tukang Emas, conoixidas por tener tres templos que refleixan a diversidat d'a ciudat: o templo chinenco de Cheng Hoon Teng Temple (1704), a mezquita de Kampung Kling (1748) y o templo hindú de Sri Poyyatha Vinayaga (1781). Me facié una gambada por ells y me los miré, encara que dimpués d'haber-ne estau en tantos tampoco no los aprecié especialment. En a mezquita de Kampung Kling m'habié de quedar en os patios de difueras mirando-me-la dende os arredols, pos levaba balons y no pas pantalons luengos, no yera permitiu de dentrar-ie asinas y no t'ufriban os pantalons finetz de moda oriental que t'ufren en atros puestos como o vico musulmán de Singapur u os palacios reyals de Bangkok. En o templo hindú me trobé chitties en ceremonia relichiosa, con dos sinyors posaus por tierra, un d'ells tanyendo un tambor y unatro una luengiza chuflaina hindú, tintando una curiosa escena.

Tras arrecorrer-me o bico de Jonker y pasau o famoso río Malacca, plegué en a famosa replaceta de Gereja-Laksamana, an que se trobaba o concello historico u Stadthuys, a ilesia
de Christ Church (1753), que dicen ye a ilesia protestant en activo más antiga d'Asia, un chicot molín y una vaca que representan a influencia historica holandesa en a ciudat, as tipicas letras "I love Melaka" an que fer-se a foto postureo y o kilometro cero d'a ciudat. A pintura y o ladrillo royo que se trobaba en totz istos edificios y en o pavimento aduyaban a dar-le o suyo toque distintivo. A o costau, chunto a o río, se trobaba o bastión Middelburg, chicota muralla esfensiva feita por os portugueses y enamplada por os holandeses que heban acotraciau bien ta fer una gambadeta u fotos, con replicas d'os canyons historicos.

Y d'astí, seguindo o camín d'o río Malacca, marché ent'o Museu Maritimo de Malasia, ficau en una replica d'o barco Flor de la Mar, famosa nau portuguesa clau en a conquista de
Malacca y expansión d'iste imperio en Asia mientras o prencipio d'o sieglo XVI. A costau d'a nau se trobaba un autobús tipico anglés royo de dos pisos que representaba a influencia historica de Gran Bretanya sobre ista ciudat. Dimpués de veyer-los por difueras y fer as tipicas fotos, marché t'a Menara Taming Sari, una graniza torrre mirador que heban apachau a modo d'atracción turistica ta tener buenas anvistas de toda a ciudat y a rechión. Yo no me'n puyé pos ya en he estadas en prous y no m'aganaba, encara que cal decir que o pre d'a torre, y en cheneral os pres de Malacca, no yeran mica caros. En os arredols heban desenrollau un mercadet de puestetz turisticos y comida local an que me facié una gambadeta.

Y d'astí, ya fendo-se de nueitz, pillé o río Malacca y marché ent'alto, mirando de fer ixa gambada relaixant por puestos sin autos y anvistas polidas que tanto yera buscando, y alto
u baixo lo trobé: edificios cudiaus con grafittis modernos que le daban un toque poliu y cosmopolita a la canal, bien iluminada mientras a nueit y con bella terrazeta an que fer-se un café, una biera u minchar, y an que me cené una pizza. Mientras os diyas de dimpués repetiría a mesma gambada, pos caleba aproveitar más que más o que no se tiene en Manila! Arrivé en o bico chitty u hindú, con guariches ta minchar comida tipica hindú y muitas botigas de flors an que aprestaban ramos y atros trastes florals curiosos, pero que ta estar de nueitz teneba muita poca actividat. Y d'astí pillé un Grab dica la que sería a zaguera visita d'o diya, o bico de Melaka Raya, con muitos hotels y botigas internacionals, se diz que ye o millor puesto ta salir de borina en a ciudat. Unatra vegada ixe chueus, me lo trobé muerto, encara que sí que bi heba muitos pubs y discotecas que feban preixinar que o viernes y o sabado sería más animau.

A mía primera impresión de Malacca estió negativa. Un urbanismo fulero que no facilita disfrutar d'a ciudat andando, tot y que ye una ciudat con muitas potencialidatz. Masiada infraestructura turistica ta tant poca actividat un chueus transmitiba a impresión d'estar masiada postiza y de vez aburrida. Y ixo que se le veyeban potencialidatz, con una historia tan rica y una diversidat monumental, etnica, relichiosa, linguistica y cultural envidiable, que nomás heba visto en Zamboanga -encara que ista zaguera muito más pura y viva. Por fortuna ista impresión cambió a resta de diyas, a lo que aduyaría que sería más descansau, y tamién cal decir que a chent estió simpatica dende o primer momento, no pas como cuan visité Kuala Lumpur, que no me dixó buen regusto. 

 

No hay comentarios.: