31.10.20

Enta Conil: A tranquilidat ye o que más se busca (pero de verdat)

Tres meses en Zaragoza y yo sin poder dentrar en Vietnam. Veyer a la familia, os amigos, disfrutar de bici os maitins y fer gambadas con o can son d'os millors placers d'a vida... mientras bellas semanas. Dimpués tot se torna un infierno, y si prencipia a rabiar con ciercera, encara más. Casa mai ya no ye puesto ta vivir, as mesachas por un regular son rebordencas por muito que les charres con tot o respeto y cudiau d'o mundo, surten as envidias y os menosprecios... tot acucuta quan te quedas más d'un mes astí y más encara si te va bien en a vida. O viache ta Murcia me dio enerchías, pero en tornar-ne no tardé ni dos diyas en parar cuenta: Zaragoza ye un barrache, nunca no podría desenrollarme personalment en ixe puesto, heba de hopar d'astí, y más quan as posibilidatz d'o teletreballo me lo permiten!

Y no tardé guaire en trobar un buen aloix mensual en o sur, en Cádiz. A verdat ye
que yera pensando-me bell puesto d'o sur u as Islas Canarias, puestos con buen orache y t'os que no bi heba alavez barraches ta dentrar-ie mientras ista pasa. Puestos buenos ta fer una estacha mientras m'ubren Vietnam. Y como as Islas Canarias las conoixco bien pero Cádiz no, y ta marchar con l'auto y fer cursas ye muito millor a zaguera opción, pos a la fin en Cádiz que m'he plantau, concretament en Conil, puesto con placha, tranquilet pero no pas aburriu, con buen orache y no luent d'a resta de puestos intresants d'a provincia, incluyindo a suya capital.

A primera impresión de Conil estió buena, sin estar una maravilla. Ascape se nota o
buen implaz d'a chent por aquí, a placha graniza ye repolida y o lugar de casas blancas y callizos atraye, sin dixar de tener bells bars boriners -quasi trancaus agora por a pasa-, buens restaurants y bars de tapas, botiguetas ta turistas... pero de tot isto, sin pasar-se-ne. Puet-estar que de veranos siga más moviu que no agora, pero a yo rai, pos precisament lo que busco ye un puesto tranquilet pero atractivo ta treballar. Con tot y con ixo, veigo masiada fama ta ista redolada, quan atras costas peninsulars menos conoixidas son muito parellanas. Sin ir más luent, San Pedro del Pinatar en Murcia no ye mica pior, por muito que siga menos conoixiu.

Puet-estar tamién que l'ambient social de Conil siga millor, no sé. Pero veigo ista
costa masiau plana, feita de plachas chigants repolidas pero sin caletas, tot dentro d'un ecosistema ixuto. Tot isto ye custión de gustos, como tot, y a servidor, si m'hetz leito por aquí, ya sabretz que le fan goyo os puestos costers pero rocosos, con caletas an que ficar-se en l'augua quasi amagau, y tamient monts cercanos, d'estar posible humedos y con buen orache, ta fer cursetas a piet u en bici. Puestos en Canarias y Filipinas m'ufren isto, mientras que por agora veigo que ista costa gaditana ye d'unatra traza. Diyas dimpués d'arrivar-ie, indo a piet dica as pedanías de Fontanilla, Fuente del Gallo y Cabo Roche, sí que me trobé clamors a las que se accedeba a una mena de caletas, que en reyalidat conectaban fendo una grant placha seguntes a marea. Isto, sin ser o millor d'o millor, sí que ye una mica más o mío estilo. Antimás, os días d'airera bi ha chent fendo kitesurf, y mesmo windsurf y surf, y ixo le da un toque. Estoi que bell diya m'animaré con o kitesurf!

Con tot y con ixo, Conil y Cádiz, si no ta vivir, sí que m'ufren o puesto ideyal ta fer
iste intermezzo dentre os míos tres meses en Zaragoza y o mío esdevenidero en Vietnam. As plachas kilometricas d'ista costa son repolidas, as auguas son escoscadas, y encara que yo soi más de caletas, cal decir que istas mereixen a pena igualment. Antiparti, a suya arena ye más preta y permite andar y correr bien. De feito, seguntes as horas d'o diya, bi ha chent que mesmo va en bici por a placha! D'o lugar en sí, tien rutetas por os arredols, ixutos pero polius, esnavesando cabanyas ganaderas y bell monumento antigo, como a Torre de Castilnovo, construcción d'o sieglo XVI quansi a ran d'o mar que aduyaba a la esfensa d'a redolada y a la pesca d'a tuna, y an que tamién han anidau fa pocos anyos bella parella d'Ibis Eremita, una d'as aus en mayor peligro d'extición d'o mundo. Ixe camín en concreto, remata en o lugar surfero cercano de El Palmar de Vejer, ye de fácil fer, dentre a placha y l'interior plano y ixuto.

En o centro d'o lugar, bells monumentos ixamenaus, bien cudiaus y bien sinyalizaus, que aduyan o desenrollo turistico y a dar o toque distinctivo a Conil: a Torre de Guzmán, o recinto de La Chanca, un baluarte conservau de l'antiga muralla y bells arcos que yeran antigas puertas d'a muralla, como l'Arco de la Villa u l'Arco del Portillo. Istas construccions retratan uns sieglos XV, XVI y XVII de floreiximiento economico más que más enreligau a las actividatz costeras -tuna-, pero tamién puenda de barallas, con a presencia cercana d'o Reino Musulmán de Granada, Marruecos, y as enrestidas anglesas y holandesas. A istos monumentos cal sumar construccions más populars, como dos fuents u lavadors -viella y nueva-, as runias d'un antigo molín que aproveitando l'airera s'emplegaba ta fer farina, y tamién bella casa senyorial d'antismás, como o Mesón del Duque, palacio remodelau fa poco, que perteneixeba a os duques de Medina Sidonia, y que conserva un antigo pozo en a suya luna, y o propio concello, con una polida luna achardinada.

Por o centro historico, carreras estreitas que fan bicos como o Barrio de los Pescadores y o Barrio de las Flores, sucesión de marradas y costeretas, bicos de

callizos estreitizos con viellos posaus en cadieras, ulor a comida casera feita con olio d'oliva, conversacions populars, puertas ubiertas, y macetas con matas y flors dentre os murs blancos, siempre con buen orache. Un placer fer una gambadeta por ixo cantons y biscalamos dimpués de desayunar-se una birosta de magra con olio d'oliva y tomate, café y suco de narancha, un d'os míos concietos. Y ya, como partis más modernas, o Parque de la Atalaya con o mirador d'o Jabiguero, ficaus en armonía en un lumo, ufren unas anvistas repolidas d'a chigant Playa de los Bateles, que as suyas culors cal alufrar mientras o lusco y que arriva dica as pedanías de Fontanilla y Fuente del Gallo.

Venir ta Conil ye estada una ideya sobrebuena. Amenistaba fuyir de Zaragoza, y si bien conoixco atros puestos ta vivir millors seguntes os míos gustos y a mía personalidat, aproveito ista oportunidat ta conoixer una parti d'a peninsula en a que mai no yera estau y que yera difícil d'estar, pos ye a l'atral coda d'as nuestras tierras manyas, en as que ya de por sí no vivo. Y como, recordemos, soi veniu a teletraballar, o buen orache, o buen ambient y as posibilidatz de descubrimientos en o mío tiempo libre, me dan tot lo que amenisto, sumando tamién una independencia en bells aspectos que heba perdiu en casa mai. 

No hay comentarios.: