Pero o madrugón se compensó con un buen desayuno de banh mi y café vietnamita, que tos cansaretz de leyer por aquí que ye o millor café que mai he tastau. Y dimpués, plegué

En bus nos levó t'o puerto un guida bien maho, y d'astí marchemos t'a isla de Buom, an que nos facioron asperar mientras bells 10 minutos mirando de vender-nos un buceyo postureta-principiant de cascos chigants asabelo de caro. Mal pintaba a cosa... y a una colla d'indios les esculoron. Sindembargo, pasaus ixos minutos, nos metioron en o barco y nos levoron ta un puesto de corals an que sí podiemos fer snorkel, sin bosar garra extra y dando-nos os oculos que son menester, de buena calidat. Vale, o viache prencipiaba a meter-se bien, y o puesto de snorkel, sin estar o millor que he visitau, yera prou bueno y feba honra. Astí nos deixoron bells 45 minutos, y dimpués nos levoron t'a isola de Gam Ghi, con una placha d'auguas coralinas d'ixas que salen en as fotos d'o rete y que son a invidia de tot occidental, más que más en diya de duro treballo. Disfruté a placha como un ninón y me facié as tipicas fotos posturetas, más que más ta fer denteras.
D'astí, a metat d'a chornada nos levoron ta isla de May Rut, an que heban aprestau un restaurant y lenaus ta fer-se as tipicas fotos que dimpués tot o mundo fica en o Facebook u en o Tinder. A comida yera incluita, y a verdat ye que yera prou buena y feba prou honra, tot con productos locals. Chenté con a colla de indios, que os pobrichons teneban problemas de comunicación lingüistica y diría que tamién cultural con o personal vietnamita y os atros turistas asiaticos, tot y que totz yeran mahismos. Dimpués me facié una biera y caminé por toda a marguín d'a placha, disfrutando-la pero quasi sin ficar-me en l'augua -y prou que sí, fendo-me fotos. Pasada una hora u asinas, o guida s'ufrió a levar-nos en o barco a fer más snorkel, y nomás dos personas en faciemos, por una isoleta amanada a la placha d'o restaurant. Un puesto tamién poliu, con muitos corals y peixes, y me lo gocé, pero dimpués de bells 30 minutos, ya baldaus, os dos valients tornemos t'o barco!
Estando ixo d'as tres coladas, tornemos en o barco rapedo t'o puerto de Phú Quốc, an que encara nos levoron ta un centro de treballo y venda de perlas, y nos esplanicoron una mica o proceso de formación y treballo d'istas alfayas, más que más con a intención de vender-ne beluna, pero estando encara asinas un poliu remate d'a cursa. Quereba augua, quereba mar, quereba veyer corals y peixes, quereba descansar a mía cabeza, quereba cremar de buenas trazas o mío cuerpo, yera deseyando-lo mientras semanas, lo amenistaba, y Phú Quốc me lo proporcionó!