2.12.07

O forano, d'Enrique Bunbury



Una barca en o puerto m'aspera
no sé an m'ha de lebar
no soi escando grandaria
nomás ista tristura, deseyo curar.

Marcho y no pienso en tornar
tampoco no me fa duelo o que deixo dezaga
nomás sé que o que m'aspera
en nomás una pocha lo puedo lebar.

Me trobo en casa en america
en antigua quisiese morir
parellano m'ocurre con africa,
asila, esaurira y o rif.

Pero astí an que boi, me dizen o forano
an que quiera que siga, o forano me trobo.

Tamién extraño a mía tierra
encara que la quiera de berdat
pero o mío corazón m'aconsella
os nazionalismos, medrana me'n fan.

Nian patria nian bandera
nian raza nian condizión
nian lemites nian mugas
forano en soi.

Porque astí do boi, me dizen o forano
an que quiera que siga, o forano me trobo
Porque astí do boi, me dizen o forano
an que quiera que siga, o forano me trobo.

No hay comentarios.: