Zaguer cabo de semana de chiners y yo que buscaba desconexión. Asinas que aproveitando que o lunes teneba o festivo de Santo Tomás, y por lo tanto o cabo de semana me se feba de quatre diyas, pillé un vuelo y un hostalet bell par de semanetas antis. Siargao yera uno d'ixos destinos turisticos que apareixen en toda guida occidental y d'o que tot o mundo charra maravillas, y yo encara no lo heba visto.
Asinas, o viernes pillé o primer vuelo de maitins, arrivando en Siargao a las 8, con tot o diya por debant. O primer que facié estió marchar ta Del Carmen, famosa localidat en tener a man a laguna de Sugba, que dicen ye repolida. Dicen que en ye, pero yo me quedé sin veyer-la, pos yera trancada varias semanas ta "escoscar y mantener". En o lugar tamién ufriban escursions t'as isoletas con plachas paradisiacas d'arredol, pero a yo no m'en agabana, y menos quan sabeba que bi heba millors plachas en atros puestos d'a isla.
Visto o panorama, marché china chana, a pur de tricycle, enta General Luna, o puesto más turistico d'a isola y an que m'aloixaba, pos a servidor ista vegada tamién l'aganaba una mica de borina. Y astí, en o mesmo aloix an que me quedé, logué una moto por os tres diyas y meyo que la iba a emplegar: a Marqueta 3. Cal decir que l'aloix, dito Coco Pod Hostel, no yera mal, pos encara que dormiba en cambra de diez personas, a curtineta en as literas daba privacidat, os companyers fuoron mahismos y, o más important, os escusaus comunals yeran siempre bien escoscaus.
Con moto y aloix, y dimpués de bien almorzau, marché por a isla, tenendo como primer aturada o mirador d'os cocoters. Y ye que en a carretera entre General Luna y San Isidro, malas puyar un puertet se fa una curva que de bote y boleyo te presienta una val graniza a rebutir de cocoters. Repoliu, encara que servidor que s'heba mirau as descripcions por o rete tampoco no lo trobó un must. Ixo sí, por o camín, a plevia s'alternaba con o sol y me regaló un arco de sant chuan esparpallant.
Dimpués, con a carretera mullada, plegué en a famosa espelunga-río sozterráneo de
Tayangban. Chicota pero repolida, entras por una boca y en sales por unatra, practicament a nado. Cata si se'n pueden fer en Filipinas, pero yo no me'n canso: aimo as espelungas acuaticas. Con o primer banyo d'o viache, pillé a moto con firme plevia y arrivé en as badinas maritimas de Magpupungo chusto quan escampaba. Ye curioso veyer como as rocas fan piscinas a'l canto d'a mar quan a marea ye baixa, pero sincerament, ya en he vistas prous -tanto en Filipinas como en atros puestos- y no m'impresiona guaire. Istas yeran granizas y o color coralino contrastaba con o fosco d'a mar, que por cierto, yera bien fura. Polidas en yeran, sí, pero bi heba tanta chent que le sacaba muito encanto.
Tayangban. Chicota pero repolida, entras por una boca y en sales por unatra, practicament a nado. Cata si se'n pueden fer en Filipinas, pero yo no me'n canso: aimo as espelungas acuaticas. Con o primer banyo d'o viache, pillé a moto con firme plevia y arrivé en as badinas maritimas de Magpupungo chusto quan escampaba. Ye curioso veyer como as rocas fan piscinas a'l canto d'a mar quan a marea ye baixa, pero sincerament, ya en he vistas prous -tanto en Filipinas como en atros puestos- y no m'impresiona guaire. Istas yeran granizas y o color coralino contrastaba con o fosco d'a mar, que por cierto, yera bien fura. Polidas en yeran, sí, pero bi heba tanta chent que le sacaba muito encanto.
Asinas que visitadas, ficau en l'augua salada y prentando a espurniar, pillé a moto enta l'atral
aturada: a placha de Pacifico, conoixida más que más entre surfistas. A placha yera repolida, sí, con palmeras, arenas blancas y auguas coralinas turquesas, mientras que o lugar se veyeba masiau guayón y modernet, asinas que feba entrefilar que yera puesto d'occidentals. Y as tablas y os numerosos puestos de surf confirmaban que en concreto en serían d'a moda surfera. Con tot y con ixo l'orache yera tan malo, con as plevias intermitents y con olas granizas, que no bi'n heba dengún. Millor ta yo, que podié mirar-me millor a placha, encara que ista vegada no m'aganó de ficar-me-ie.
aturada: a placha de Pacifico, conoixida más que más entre surfistas. A placha yera repolida, sí, con palmeras, arenas blancas y auguas coralinas turquesas, mientras que o lugar se veyeba masiau guayón y modernet, asinas que feba entrefilar que yera puesto d'occidentals. Y as tablas y os numerosos puestos de surf confirmaban que en concreto en serían d'a moda surfera. Con tot y con ixo l'orache yera tan malo, con as plevias intermitents y con olas granizas, que no bi'n heba dengún. Millor ta yo, que podié mirar-me millor a placha, encara que ista vegada no m'aganó de ficar-me-ie.
Con un orache que no dixaba fer guaire más, pos as plevias se feban más fuertes, y baldau dimpués de no dormir que tres horas, marché china-chana ta General Luna. O facié por a carretera de Del Carmen, ta fer tiempo y veyer bella atra cosa si escampaba, pero estió mala esleción: as plevias me facioron aturar varias vegadas, si bien os locals, y más que más os ninos, yeran bien mahos, siempre sonredindo-te y tratando-te millor que no en casa. Una vegada en l'hostalet, conoixié a la resta de huespetz, filipinos y occidentals, con os que ascape facié pacha chugando a cartas y daus y encetando una conexión que daría una d'as millors borinas d'a mía vida a l'atrol diya. Pero ixo ya será tema t'atro post!



No hay comentarios.:
Publicar un comentario