24.3.19

Enta Bangkok (ii): diya de templos y más templos buddhistas


Segundo diya en Bangkok, y encara que heba dormiu muito y bien y m'heba desayunau encara millor, a cansera encara enduraba... y más que en sería en rematar-lo! Dimpués d'alzar en audio bellas notetas d'o diya d'antis ta no ixuplidar-me de detalles a l'hora d'escribir istas dentradas, marché t'un d'os puestos más turisticos de Bangkok y Tailandia: The Gran Palace

The Gran Palace ye un palacio reyal construito quan se fundó Bangkok, en o 1782, y que mientras muitas anyadas estió a residencia reyal. Agora no'n ye, pero encara la fan servir ta bellas ceremonias. Como curiosidat, a familia reyal malaya ha endurau tot iste tiempo sabendo adaptar-se y fer os cambios que yeran menester en os momentos adecuaus ta pribar revolucions furas. Ixe pragmatismo, chunto con un fuerte sentimiento identitario, tamién parixen estar a causa de que iste país nunca no fuese de tot colonizau. Talment a suya filosofía budista les ha feito estar pragmaticos y d'ixa traza, nunca no estar una superpotencia, pero tampoco no estar en o 'furgón de cola'. Con tot y con ixo, ta servidor a monarquía teneba masiada presencia, con retratos, monumentos, carreras y estatuas por tot arreu. 

En reyalidat, The Gran Palace ye un conchunto de palacios superpuestos, pos cada monarca en feba o suyo propio, adhibindo-le os templos y capillas relichiosas asinas como edificios gubernamentals. De totz istos, a capilla d'o buddha esmeralda, con tres estatuas de buddha feitas de raso d'esmeralda y cubiertas con motivos doraus, yera o más recomendau. A visita tamién le fació honra a servidor ta quitar una critica a o buddhismo, bien bamboso y fachendoso tot y que pareix amostrar una imachen esferent cara t'a resta d'o mundo. A la fin, dimpués d'o viache plegué a la conclusión de que buddhismo y cristianismo son muito más parellanos que no'n pareixen. En sí, The Gran Palace pareixe a versión oriental d'un palacio reyal europeu (Versalles, Buckingham, Munich, Peles, Schönbrunn, El Pardo...): un fastioso refleixo d'o ran de vida d'una elite arroclada por chent pobre maneyada por a relichión y/u a nación. D'atra man, o puesto yera masificau de turistas, emplindo-me atra vegada a sensación d'estar en una ciudat masiau postiza. Isto trancó as mías ganas de pillar-me un guida ta que m'explicase una mica millor as partis d'o macropalacio.

Visto iste palacio, con bells museus intresants en o propio conchunto d'edificios, marché t'o Templo d'o Buddha Coflau u Wat Pho, atro d'os grans reclamos turisticos d'a ciudat y d'o país. Por o camín, pasé por a frontera d'o edificio d'o ministerio tailandés d'esfensa, que bien mereix una miradeta por poliu. O famoso buddha ye coflau dentro d'un edifico en metat d'un conchunto templario, refleixando o momento en que buddha aconsigue o nirvana. Tiene midas esparpallants: 15 metros d'altaria por 46 de langaria, tot dorau y con as palmas d'os pietz con motivos buddhistas feitos en perla mai. A resta de templos y o conchunto en sí tampoco no yera humilde, encara que en haber menos turistas se podeba disfrutar más. Servidor aproveitó ta fer fotos d'a suya orella en totz istos puestos, ta dimpués fer a conya en os retes socials: La Oreja de Bangkok. Como curiosidatz, iste conchunto templario tamién data d'a puenda fundacional de Bangkok, tiene o más gran numer d'estatuas de buddha de toda Tailandia, estió emplegau como centro d'amostranza de sabers tradicionals tailandeses y astí se diz que naixió o famoso masache tailandés. 

Vistos os palacios, marché t'o Mercau d'as Flors, conchunto de carreras y mercaus que s'ixamena por tot un bico y que no me pillaba guaire luent. Tot y que ye un puesto recomendau en as guidas turisticas, l'ambient yera más puro. I vendeban más que más flors, pero tamién atros vechetals y atros productos. Aquí me trobé más a gusto, y podié veyer cómo mullers viellas feban autenticas obras d'arte con chicotas flors ditas en anglés everlasting (immortals), pos enduraban mientras quasi 50 semanas sin menester d'augua. Y dimpués d'o mercau d'as flors, me pillé una moto-grab ta que me levase t'a facultat de medicina d'una d'as universidatz d'a capital. A qué fin? Pos porque bi tienen un museu forense con toque macabro, an que t'amuestran momias -entre ellas a d'un famoso asasino en serie y violador-, crapacins y atros uesos con sinyals violentos como foraus de bala, y una buena colección de calois humanos en formol, bien desenrollaus pero con malformacions d'o más curiosas, fastiosas y morbosas. No s'i podeban fer fotos, asinas que no'n i puyaré. 

Vistos os calois y os cadabres, pillé unatra moto-grab ta que me levase t'uno d'os reclamos turisticos d'e Bangkok: Erawan Schrine, un monumento buddhista no guaire gran en a cantonada más comercial y interpresarial de Bangkok. Como yera de suposar, o puesto yera a rebutir de turistas, pero no pocos creyents locals tamién bi yeran ufrindo incienso, augua, birolla y flors a o monumento. Tamién bi heba bella colla de bailarinas tailandesas. Y ye que, en a tradición buddhista d'o país, quan se construye en una era, cal adedicar un templet y dixar-ie ofrendas a os espritos que yeran enantis en ixe puesto, a fin que no se carranyen y portien a mala suerte. Sobre o tema d'a 'suerte', ye curiosa a popularidat que teneba a lotería, que vendedors de carrera ufriban de contino más que más t'a propia población local. A plego d'o Erawan Schrine se trobaba uno d'os principals -y muitos- centros comercials d'a ciudat, o Siam Paragon, famoso porque aloixa l'acuario de Bangkok. Dentré en o centro comercial y aproveité o suyo escusau y o suyo aire acondicionau ta descansar-me una mica d'a fuxina, pero no dentré en l'acuario pos yera asabelo de caro y en Manila bi'n ha un asabelo de bueno y grant -y en Zaragoza unatro. 

En salir-ne, facié unatra gambada por Patpong Night Market, bico royo por o que pasé o diya d'antis encara de diyas. Como ista vegada yera de nueitz, podié parar cuenta de l'ambient. Cal decir que iste puesto ufriba atras opcions que no nomás la sexual-alcoholica, con mercaus que no yeran mal pero con productos mica esferents a los que se pueden trobar en Manila. Dimpués d'una chicota gambada, pillé una moto-grab ent'o Bico Chinenco de Bangkok, muito turistico en a suya avenida principal Yaowarat, pero con asabelo de callizos arredol an que, si no te fa cerina de ficar-te-ie, trobabas ambients socials repolius. En iste puesto cené tocín agridulce en un puesto an que nunca no tornaré: tocín agridulce ye agrio y dulce, no pas agrio-dulce-picante. Si antimás l'i metes bien de pinya por totz os costaus, t'has ganau o mío odio.

Baldau dimpués de tanta gambada, pero con a impresión d'haber naixiu de Bangkok d'o bien que me moveba por una ciudat con toque a Manila, pillé una moto-grab que me levó dreito ent'a ducha y o leito, a dormir bien ta concarar unatra chornada maratoniana a l'atrol diya!

No hay comentarios.: