11.12.19

Enta Siquijor (i): repolidas espelungas y gorgas



O plato fuerte d'ista semaneta de vacas yera a isola de Siquijor, a la que l'adediqué quasi quatre diyas. Siquijor ye una d'ixas isoletas que tien una mica de tot, sin masificar en exceso y que son de fácil arrecorrer en tres u quatre diyas con una moteta, seguindo o mesmo esquema que atras isoletas como Siargao, Camiguín, Bantayán, Biliran u Busuanga. Comoda y perfecta ta pasar totz os diyas en un mesmo aloix, no aburrir-se y de vegada relaixar-se en bell restaurant bueno con buen ambient a piet de placha. En primeras yera muito más aventurero en os míos viaches, con rutas como a d'Ilocos, Banaue-Sagada, o Mayón u Caramoan, pero china chana me voi fendo viello y no m'agana de baldar-me tanto, y istas isoletas que en primera no me trucaban o ficacio, cada vegada me fan más ganas. 

I arrivé o miercres de maitins a primer hora dimpués de pillar o barco d'as 5:40 d'a maitinada y dimpués de desayunar-me en o recient inaugurau Jollibee d'a isola, marché ta l'aloix an que me dixoron fer o check-in luego y astí mismo prenié a moto, a Marqueta 8. Con enerchías tot y que no heba dormiu guaire, prencipié o mío periplo de descubrimientos d'espelungas, gorgas y plachas mientras ixos diyas. O primer puesto que trigué seguntes o mapa que m'heba feito estió a gorga de Lugnason, no guaire luent d'o mío aloix y que ufriba dos opcions: un caminet sencillo ent'a gorga principal y una pista circular más envolicada que arrecorreba a clamor levando-te por esferents gorguetas, cadaguna baltizada con un signo d'o zodiaco. Como me veyeba con enerchías pillé a opción luenga, encara que en veras nomás feba vez a gorga principal, an que me capucé chunto con bells pocos foranos que i plegaban, dentre ells una colla de tres mesaches espanyols. 

Refrescau dimpués de capuzar-me en ixe paradís en metat d'a selva, enfilé ent'una espelunga, y en a guida que m'heba feito teneba sinyalada a de Cantabon, en o centro d'a isola no guaire luent de Lugnason, esnavesando a reserva forestal de Bulakaw por una pista engudronada an que de cabo quan os arbres te feban uembra. Pero en ixas que por o camín, a l'altaria d'o lugar de Cang-Asa, trobé un sinyalet mencionando unatra espelunga que no heba visto en garrra guida.  Y como teneba o diya animau y aventurero, astí que me lancé. Ascape me buscoron un guida y me dioron lumbres t'arrecorrer a espelunga. Bien polida que'n yera, con badinetas, cascadetas y arrius interiors, asinas como una parti con una boira de moriciegos. I estié solenco con o guida buena parti d'o tiempo, dica que en meya horeta u asinas i plegó una colla de foranos guidaus por un polaco que viviba en Siquijor. Iste se quedó sorprendiu de que i estase, pos a espelunga yera muito poco conoixida y yera a primera vegada que veyeba bell turista astí fueras d'ell. Os locals meteban vilas en as cascadetas dibuixando un ambient intimo y romantico baixo tierra. Pena que no tienga parella!

A visita a Siquijor prencipaba con buen piet. Pero como soi cuadriculau y teneba ix'atra espelunga de Cantabon sinyalada, astí que me lancé malas rematar a primera espelunga de Cang-Asa. Cal decir que toda a redolada teneba sinyals d'esferents espelungas que feban buena farcha, pero no me vagaba de fer todas. Con tot y con ixo, son un buen motivo ta tornar-ie! Cantabon no yera guaire luent y bi arrivé dimpués d'arrecorrer bells pocos kilometros de selva y mont en l'interior de Siquijor. Ista atra espelunga yera o doble de cara, pero por contra chenté astí en una carinderia u cantineta tipica filipina por quatre duros: lo que perdeba por un costau lo ganaba por l'atro. En a espelunga de Cantabon m'acompanyoron dos guidas que me dioron luces y casco y que, una vegada dentro d'a gruta, me levoron por unatro arriu con badinetas dica rematar en una boira de moriciegos. No bi heba turistas, fueras d'una colla de filipinos, y ixo me permitió disfrutar-la bien tamién. En sí, a espelunga de Cantabon no yera millor que a primera de Cang-Asa: de feito, yeran quasi quasi chemelucas. En Cantabon as badinetas yeran piors, encara que os brilos d'as rocas yeran esparpallants. En tot caso, a yo m'encantan as espelungas, asinas que tant contento con as dos.

En rematar a espelunga de Cantabon, decidié marchar t'una pista que arrecorreba o parque natural d'o Mont Bandilaan, unatra vegada un autentico placer d'arrecorrer con a moteta.
Ixa isla pareixeba tener-lo tot: aventura, accesibilidat y mica masificación. Aturé en poyet dito Quesol, que heba visto en bell blog en o rete, do dimpués de puyar bells pocos escalerons tenebas unas envistas esparpallants d'o parque natural y buena parti d'a isola, dentre crabas y vacas -y bell carabao, encara que radiu. Y una vegada disfrutau o interior, encara con bella hora colada de luz, enfilé ent'o norte, an que facié a mía zaguera visita en o Guiwanon Spring Park, chicot puesto de palangas artesanals costeras alto d'un manglar y d'un chicorrichón manantial, con bella caseta esparricada dentre as palangas que ufriban as millors envistas ta disfrutar d'a puesta de sol. Ya de nueitz, marché ta l'aloix y cené en os arredols d'o lugar de San Juan, an que bi heba bells guariches turisticos de buen ambient que feban preixinar una nueit animadeta. Pero yera puenda baixa y encara que bi heba turistas, no'n yeran guaires. Asinas que de borina cosa, encara que tampoco no se podeba decir que ixo estase muerto. 

Ixa nueit dormié sobrebien, en parti porque quasi no heba dormiu o diya d'antis y por a
propia cansera de tanta espelunga y movimiento. Y si ixe diya yera estau más que más d'espelungas, a l'atrol diya me decidié más que más por gorgas. Encara que ta dispiertar-me, pasé antis por o Centenario Arbol Balete (Century Old Balete Tree), un arbol de Balete tan tipico por istas tierras, an que as brencas creixen ent'a tierra dica que se i posan y se confunden con radices. En a suya base heban apachau una badineta con peixes d'ixos que se minchan o pelello muerto y te fan cosquilletas. I fiqué un ratet as garras, encara que dicen que ixo puede transmitir malotías. 

Dimpués de pasar bell rato en l'arbre, marché t'as badinas de Lagaan, con unas cascadetas pinchas, una espelungueta baixo as cascadas y una baga aprestada ta chitar-se fendo o
Tarzán. Yera yo solenco, pero caleba ir con guida y iste no yera guaire animau. Asinas que dimpués de ficar-me-ie, no enduré guaire y continé a mía visita ent'atras guergas. Cal decir que si a redolada d'o diya d'antis yera a rebutir d'espelungas, iste diya a redolada yera con gorgas a boticiegas. Más motivos ta repetir una visita a Siquijor! As segundas guergas d'o diya estioron as famosizas de Cambugahay, un conchunto de tres u más guergas con as suyas correspondients cascadas an que heban aprestau muitas cuerdas d'esferents altarias ta chitar-se a o Tarzán. Aquí bi heba muitos más visitants, encara que tampoco no se puet decir que estasen masificadas quan yo i estié. Yo m'atrevié con una cuerda d'altaria intermeya, pero a más grant, que teneba más de 10 metros, me fació cerina, y ixo me dolió una mica en l'argüello -dica hue. Y dimpués de tanto Capuzón, marché t'o lugar de Lazi an que veyé a suya ilesia y o suyo conventos historicos de puenda espanyola. Leyé una mica sobre istas construccions d'os sieglos XVIII y XIX, las arrecorrié y continé o mío camín de tardis. Pero ixo ya lo comentaré en a venient dentrada!

A primera impresión de Siquijor estió positiva. Y ye que vivo en un país d'isolas y plachas, pero no'n soi de tot afionau. Por contra, m'encantan as espelungas y as gorgas, y Siquijor n'iba sobrada! Me lo pasé de bitibomba en ellas, y antimás en bellas zonas d'a isola, mientras ibas por a carretera, veyebas sinyals y más sinyals con más y más opcions. Seguntes me dicioron en l'aloix, bi heba 14 gorgas. D'espelungas, no'n sé, pero o numero no s'en ha de quedar curto. Y tot a arrecorrer en moto entre polidas selvas y lumos en metat d'a isola, y con bells restaurants pinchos ta desayunar-se, chentar y cenar a piet de placha en un ambient sobrebueno, relaixau y animau de vegada. Belún m'ha dito que dentro d'ista mena d'isoletas a arrecorrer en moto en tres u quatre diyas, Siquijor ye a pior. Pero por contra, me yera pareixendo una d'as millors! 

No hay comentarios.: