O plato fuerte d'ista semaneta de vacas yera a isola de Siquijor, a la que l'adediqué quasi quatre diyas. Siquijor ye una d'ixas isoletas que tien una mica de tot, sin masificar en exceso y que son de fácil arrecorrer en tres u quatre diyas con una moteta, seguindo o mesmo esquema que atras isoletas como Siargao, Camiguín, Bantayán, Biliran u Busuanga. Comoda y perfecta ta pasar totz os diyas en un mesmo aloix, no aburrir-se y de vegada relaixar-se en bell restaurant bueno con buen ambient a piet de placha. En primeras yera muito más aventurero en os míos viaches, con rutas como a d'Ilocos, Banaue-Sagada, o Mayón u Caramoan, pero china chana me voi fendo viello y no m'agana de baldar-me tanto, y istas isoletas que en primera no me trucaban o ficacio, cada vegada me fan más ganas.
I arrivé o miercres de maitins a primer hora dimpués de pillar o barco d'as 5:40 d'a maitinada
y dimpués de desayunar-me en o recient inaugurau Jollibee d'a isola, marché ta l'aloix an que me dixoron fer o check-in luego y astí mismo prenié a moto, a Marqueta 8. Con enerchías tot y que no heba dormiu guaire, prencipié o mío periplo de descubrimientos d'espelungas, gorgas y plachas mientras ixos diyas. O primer puesto que trigué seguntes o mapa que m'heba feito estió a gorga de Lugnason, no guaire luent d'o mío aloix y que ufriba dos opcions: un caminet sencillo ent'a gorga principal y una pista circular más envolicada que arrecorreba a clamor levando-te por esferents gorguetas, cadaguna baltizada con un signo d'o zodiaco. Como me veyeba con enerchías pillé a opción luenga, encara que en veras nomás feba vez a gorga principal, an que me capucé chunto con bells pocos foranos que i plegaban, dentre ells una colla de tres mesaches espanyols.

Refrescau dimpués de capuzar-me en ixe paradís en metat d'a selva, enfilé ent'una espelunga, y en a guida que m'heba feito teneba sinyalada a de Cantabon, en o centro d'a
isola no guaire luent de Lugnason, esnavesando a reserva forestal de Bulakaw por una pista engudronada an que de cabo quan os arbres te feban uembra. Pero en ixas que por o camín, a l'altaria d'o lugar de Cang-Asa, trobé un sinyalet mencionando unatra espelunga que no heba visto en garrra guida. Y como teneba o diya animau y aventurero, astí que me lancé. Ascape me buscoron un guida y me dioron lumbres t'arrecorrer a espelunga. Bien polida que'n yera, con badinetas, cascadetas y arrius interiors, asinas como una parti con una boira de moriciegos. I estié solenco con o guida buena parti d'o tiempo, dica que en meya horeta u asinas i plegó una colla de foranos guidaus por un polaco que viviba en Siquijor. Iste se quedó sorprendiu de que i estase, pos a espelunga yera muito poco conoixida y yera a primera vegada que veyeba bell turista astí fueras d'ell. Os locals meteban vilas en as cascadetas dibuixando un ambient intimo y romantico baixo tierra. Pena que no tienga parella!

A visita a Siquijor prencipaba con buen piet. Pero como soi cuadriculau y teneba ix'atra espelunga de Cantabon sinyalada, astí que me lancé malas rematar a primera espelunga de
Cang-Asa. Cal decir que toda a redolada teneba sinyals d'esferents espelungas que feban buena farcha, pero no me vagaba de fer todas. Con tot y con ixo, son un buen motivo ta tornar-ie! Cantabon no yera guaire luent y bi arrivé dimpués d'arrecorrer bells pocos kilometros de selva y mont en l'interior de Siquijor. Ista atra espelunga yera o doble de cara, pero por contra chenté astí en una carinderia u cantineta tipica filipina por quatre duros: lo que perdeba por un costau lo ganaba por l'atro. En a espelunga de Cantabon m'acompanyoron dos guidas que me dioron luces y casco y que, una vegada dentro d'a gruta, me levoron por unatro arriu con badinetas dica rematar en una boira de moriciegos. No bi heba turistas, fueras d'una colla de filipinos, y ixo me permitió disfrutar-la bien tamién. En sí, a espelunga de Cantabon no yera millor que a primera de Cang-Asa: de feito, yeran quasi quasi chemelucas. En Cantabon as badinetas yeran piors, encara que os brilos d'as rocas yeran esparpallants. En tot caso, a yo m'encantan as espelungas, asinas que tant contento con as dos.
En rematar a espelunga de Cantabon, decidié marchar t'una pista que arrecorreba o parque natural d'o Mont Bandilaan, unatra vegada un autentico placer d'arrecorrer con a moteta.
Ixa isla pareixeba tener-lo tot: aventura, accesibilidat y mica masificación. Aturé en poyet dito Quesol, que heba visto en bell blog en o rete, do dimpués de puyar bells pocos escalerons tenebas unas envistas esparpallants d'o parque natural y buena parti d'a isola, dentre crabas y vacas -y bell carabao, encara que radiu. Y una vegada disfrutau o interior, encara con bella hora colada de luz, enfilé ent'o norte, an que facié a mía zaguera visita en o Guiwanon Spring Park, chicot puesto de palangas artesanals costeras alto d'un manglar y d'un chicorrichón manantial, con bella caseta esparricada dentre as palangas que ufriban as millors envistas ta disfrutar d'a puesta de sol. Ya de nueitz, marché ta l'aloix y cené en os arredols d'o lugar de San Juan, an que bi heba bells guariches turisticos de buen ambient que feban preixinar una nueit animadeta. Pero yera puenda baixa y encara que bi heba turistas, no'n yeran guaires. Asinas que de borina cosa, encara que tampoco no se podeba decir que ixo estase muerto.

En rematar a espelunga de Cantabon, decidié marchar t'una pista que arrecorreba o parque natural d'o Mont Bandilaan, unatra vegada un autentico placer d'arrecorrer con a moteta.

Ixa nueit dormié sobrebien, en parti porque quasi no heba dormiu o diya d'antis y por a

Dimpués de pasar bell rato en l'arbre, marché t'as badinas de Lagaan, con unas cascadetas pinchas, una espelungueta baixo as cascadas y una baga aprestada ta chitar-se fendo o

A primera impresión de Siquijor estió positiva. Y ye que vivo en un país d'isolas y plachas, pero no'n soi de tot afionau. Por contra, m'encantan as espelungas y as gorgas, y Siquijor n'iba sobrada! Me lo pasé de bitibomba en ellas, y antimás en bellas zonas d'a isola, mientras ibas por a carretera, veyebas sinyals y más sinyals con más y más opcions. Seguntes me dicioron en l'aloix, bi heba 14 gorgas. D'espelungas, no'n sé, pero o numero no s'en ha de quedar curto. Y tot a arrecorrer en moto entre polidas selvas y lumos en metat d'a isola, y con bells restaurants pinchos ta desayunar-se, chentar y cenar a piet de placha en un ambient sobrebueno, relaixau y animau de vegada. Belún m'ha dito que dentro d'ista mena d'isoletas a arrecorrer en moto en tres u quatre diyas, Siquijor ye a pior. Pero por contra, me yera pareixendo una d'as millors!
No hay comentarios.:
Publicar un comentario