26.1.20

Enta Cagayán (iii) y La Unión: Ilagan chaponesa y surf


Rematau en Baggao, con niervols por saber si plegaba a la zaguera furgoneta enta Tuguegarao, con muita cansera alto y con una sensación agridulce d'a mía visita a iste lugar -dulce por don Ediberto y os puestos; baladre por a cansera y a sensación de que me veyeban como una billetera encara que fuesen amables-, pillé a furgoneta ent'a capital provincial y rechional, Tuguegarao, an que me miraba o paisache y as posibilidatz ta dormir mientras o sol iba disparixendo. En Tuguegarao tot o que veyeba en o móbil ta dormir me pareixeba caro, y más parando cuenta d'as valoracions d'os puestos y de que o poco que ufriba a capital ya lo heba visto en a mía primera chornada. Asinas que me dio por mirar as posibilidatz en Ilagan, capital d'a provincia de Isabela, encara en a rechión de Cagayán, y cata que'n trobé un con muitas buenas valoracions a buen pre. Como antiparti os buses ta Manila pasan por Ilagan, bi heba posibilidatz d'ir-ie a qualsiquier hora, asinas que pillé ixe aloix y dimpués de que a furgoneta me dixase en Tuguegarao ascape prenié o primer bus que i pasó y me planté en Ilagan. Dende Baggao dica Ilagan, alto u baixo cinco horas.

En Ilagan plegué amolau dimpués d'o ferrete d'os diyas previos, pero chusto o bus me dixó en o Jollibee d'o lugar, an que aproveité a cenar bien -bien en cantidat, no pas en sano, pero ya sabetz que ixas cosas a yo rai. Dimpués pillé un tricycle que en cinco minutetz me dixó en a puerta de l'hotel dito Meaco, que yera nuevo. Malas dentrar en a cambra o rostro me se metió bien contento: una buena cambra, con un escusau escoscau y con augua calient, un leito grant y un buen aire acondicionau. En reyalidat, no más d'una cambra d'un hotel de dos estrelas en Espanya, pero en os lugars poco turisticos filipinos cosas asinas se troban a faltar. Y dimpués de quatre nueitz en puestos a los que les caleba una u atra cosa -u todas-, y mesmo dormindo por tierra como en Santa Ana, de minchar roz y uego y de foter-me kilometradas a piet, scooter y bus de posientos viellos, decitz-me esquisito pero lo amenistaba. Mesmo tras pensar-lo una mica, como a ciudat ufriba dos cosetas a fer que me plenarían l'atrol diya y como o pre d'o puesto yera prou bueno, a la fin decidié pillar unatra nueit más y pasar-me-ne-ie dos.

A l'atrol diya, descansau, me desayuné roz con salchichas, uego y café, y marché t'a primera d'as dos atraccions que ufre Ilagan: o suyo túnel chaponés. No yera guaire luent d'o centro y
d'o mío hotel, asinas que i fue a piet, bordiando o fosal y veyendo como os mambrers yeran treballando as lapidas. A dentrada principal d'o túnel ye un parque chicot pero bien pincho y aprestau, encara que yo sin querer dentré por dezaga, que chusto yera a escuela, y que como todas as escuelas en Filipinas, yera bien cudiada, tintada con murals pinchos y adornos repolius y con parques-patios relaixants. La esnavesé y plegué en a boca d'o túnel, a o que cal dentrar con guida dimpués de pagar a correspondient dentrada barateta. O túnel y os chardins d'arredol son publicos y los chestionan treballadors publicos que yeran asabelo de mahos: yera o suyo primer turista d'o diya en puenda baixa, forano quan no'n i van guaires, y me dicioron que una mesacha polida -a la que quasi empentoron- m'amostraría o túnel. Yeran bien mahos y formaban quasi una familia, con a guida bi habió buena sintonía y dimpués quedemos a cenar y a veyer a ciudat de tardis-nueitz quan saliió de treballar. 

O túnel en sí no yera guaire grant y yera garchola y falsa d'as tropas chaponesas mientras a Segunda Guerra Mundial. Se'n son descubiertos 40 metros de túnel, encara que se sospeita que bi'n ha más. A guida, dita Gem, me dició que yera envolicau de rechirar pos as escavacions podeban esboldregar casas y edificios d'a ciudat. En a espelunga, bi heba donacions, armas y bombas enronadas d'ixos tiempos, y o que más me chocó estió una bomba chaponesa d'a Segunda Guerra Mundial -que mientras bellas anyadas emplegoron de campana- y a cambra grant que feba de garchola y an que muitos murioron por as condicions insalubres. O carcelero chaponés murió fa no guaires anyos dimpués d'haber demandau perdón y como curiosidat, noté que bellas mesachas astí teneban rasgos chaponeses. O túnel yera muito amplo, cosa poco común en os tunels que os chaponeses facioron, pos o tamanyo chicot les daba avantalla cara t'os norteamericanos. Dimpués de visto o túnel m'estié fablando una mica con a chent d'astí, m'animoron a meter-me un trache chaponés y a fer-me fotos por os chardins -dentro d'a espelunga no podeban fer-se-ne - y continoron mirando d'enreligar-me con Gem. Yo yera una mica canso encara, pero quité fuerzas y no quereba pareixer rebordenco, asinas que siguié o chuego y chentemos tamién en a cantineta, especializada en comida chaponesa, que teneban a o canto d'o parque.

Dimpués de chentar y de confirmar en l'hotel a mía segunda nueit, pillé un tricycle ent'a segunda atracción d'o puesto: o Ilagan Sanctuary, un parque-resort natural a os pietz d'o
Parque Nacional de Fuyot, tipico puesto filipino an que han ficau atraccions artificials en metat d'a naturaleza. Asinas, se i trobaba una tirolina, un rocodromo, piscinas artificials, bars, un hotel, un minizoo an que podebas prener serpients, un aviario, pero tamién cosas más naturals como unas gorgas, camins ta fer gambadas en a naturaleza y espelungas. Arrivar-ie no yera fácil porque yera luent d'o centro d'Ilagan y muitas carreteras y puents yeran espaldaus por as tamborinadas d'as zagueras semanas, pero tampoco no m'arrepiento d'ir-ie, pos tot o que siga aliviar aire fresco y limpio s'agradeix. M'amostró o puesto una guida maheta, encara que me dició que no yera guaire recomendable marchar t'as gorgas naturals en estar luent y a pista embarduquiada. Como antiparti a metat d'a marcha pretó a plever firme, y como encara no me quereba ficar en augua por o tatuache que m'heba feito Wang Od, pos descarté plegar en as gorgas. D'o que veyé, o que más goyo me fació estioron as tres espelungas -Main, Altar y Moon- con bocas esferents de dentrada y salida, mica embolicadas y que tamién emplegoron -y transformoron- os chaponeses mientras a Segunda Guerra Mundial.

Visto o sanctuario d'Ilagan, torné ta Ilagan centro y me descansé una mica ta quedar dimpués con Gem, con a que cené y que m'amostró a plaza Rizal en o centro d'a ciudat, iluminada por Nadal y con buen ambient. Ixa sería a mía zaguera nueit en a rechión Cagayán, una provincia que no ufre cosa especial en contimparación con atros puestos de Filipinas pero que da tranquilidat, ye pura sin turistas occidentals, tien os millors paisaches
de carretera, tampoco no ye aburrida pos tiene as suyas espelungas, gorgas, plachas y selvas, a chent ye maha y tiene os puntos de l'arqueolochía en Callao y a mini-Batanes de Palaui. Una muita buena rechión ta vivir una esperiencia mochilera y no pas turistica!

A l'atrol diya emprendié o camín enta La Unión, provincia que ye a la mesma latitut pero en a parti occidental de Luzón. A distancia no ye guaire grant entre Isabela y La Unión, pero cal trescuzar as montanyas de Cordillera. Pensé que me costaría o diya, pero me'n costó más y habié de fer nueit en Baguio, a ciudat d'a montanya que heba visitada feba menos de dos semanas pero que nunca no ye mal por o suyo ambient moviu sin plegar a o estrés de Manila, o suyo orache fresquet y o suyo rollo "guayón". Por o camín, puertos y paisaches de montanya repolius, d'ixos que fan que t'agane prener a bici y foter-te horas de carretera, encara que como en levaba ya prous, lo disfruté menos d'o que quereba. Baguio ye cara, pero en arrivar-ie trobé un puesto con buena relación calidat-pre dito Dely's, an que o suyo amo me tractó asabelo de bien, y astí pasé a nueit, aproveitando ta cenar bella cosa que no fuese roz en a famosa Session Road y ta fer-me una gambadeta por o parque Burnham.

A l'atrol diya marché ta La Unión y arrivar-ie me costó ya poco tiempo. Dimpués de valurar una mica as posibilidatz, decidié d'estar-me tres diyas y dos nueitz en a placha d'Urbiztondo, repolida y gran, famosa por o estar un puesto de referencia ta fer surf y por o suyo ambient sobrebueno. Careta, pero con buena infraestructura turistica, pillé un buen hotel en relación calidat-pre, premiando a calidat, y me descansé d'a semana de mochilero que m'heba fotiu, pillando una tabla y prevando a mía suerte en o surf y ninviando bell whatsapp y fendo bella publicación en Facebook ta fer denteras quan m'aburriba!

No hay comentarios.: