15.10.18

Enta Zamboanga (i): por as fiestas d'o Pilar


O diya 11 tenié a recepción anyal en a Ambaixada d'Espanya por motivo d'a "fiesta nacional". Y ya se sabe lo que gosa de pasar en istas borinas: postureo y comportamientos inesperaus de personas de "relevancia" quan l'alcohol fa d'as suyas y rebella as pulsions internas. Pero a yo rai: bi heba magra d'a buena -da que pocas vegadas en mincho mesmo quan soi en Zaragoza- y barra libre de buen vin, biera y licors. Asinas que con a buena companyía d'atros profesors universitarios convidaus, aproveitemos a lifara, y tanto que mesmo empalmé con o vuelo que o diya 12 me saliba a las 5 d'a maitinada enta Zamboanga. 

Y a qué fin me da por ir ta Zamboanga iste cabo de semana en cuentas de dormir a resaca y estomacar o exceso de magra? Pos porque astí se fan una d'as celebracions y festivals más importants de toda Filipinas: as Fiestas del Pilar! Tamién ditas astí Hermosa Festival.  Zamboanga yera tamién uno d'os puestos que teneba sinyalaus, en estar o principal puesto an que se charra chabacano -luenga criolla castellana-, en tener una placha d'arena rosa, o fuerte espanyol d'o Pilar y un mezclallo de culturas cristianas y musulmanas, con o elemento cristiano criollo repui d'a presencia espanyola, atros cristianos, os badjaos musulmans, atros musulmans y mesmo una chicota comunidat chinenca -y quan digo mezclallo de culturas, no me refiero a os tipicos bicos de postureo que se troban en as principals ciudatz d'o mundo y an que bi ha turistas a ixarramantons, sino que de verdat se vive en multiculturalidat. No bi heba marchau antis en estar zona conflictiva y querer asegurar-me una mica de cómo ir-ie y qué poder fer.

Malas plegar ta l'aeropuerto a ixo d'as ueito, un cartel chigant decindo Bienvenidos! ya feba entrefilar lo que me trobaría en a ciudat. Dentro de l'aeropuerto, una colla de ninos con pinchos vestius feban danzas tradicionals. Me las miré una mica y encara que en primeras iba a pillar un tricycle ta ir ta l'hotel, m'aganó d'ir-ie a piet pos encara no feba fuixina. Por o camín, cartels en chabacano de fácil entender. Y en plegar ta l'hotel, como encara yera luego, no podié fer o check-in, asinas que dixé a muchila y preté a caminar por a ciudat. Una d'as primeras cosas que me trobé estió una canal que no apareix comentada en garra web y que ye asabelo de polida. A canal marcaba una carrera estreita y luenga, con chicotas ceras en dos costaus, pintorescas casas, flors y matas repolidas, y chent posada en comunidat en os puents que conectaban as dos ceras. Mica trafico y ninos chungando. Yera o tipico puesto a o que tot hipster meyo hippie turista aspira, pero prou que sí, sacando-le a gilipollez. Me fació tanto goyo y yera tan a man de l'hotel, que i pasé totz os diyas y o zaguer diya -anque facié un video que pencharé en breus- ya totz me saludaban en chabacano. 

Arrecorrida a canal, marché t'o centro d'a ciudat, a bells 5 minutos a piet. Arrivé en a Plaza
Pershing, una replaceta tringular polida an que en ixos diyas d'o Pilar feban una feria de productos d'a huerta de Zamboanga, dita Cosecha Zamboanga 2018. Y bien cerqueta yera a plaza Rizal, con a correspondient estatua de l'heroi nacional, a carrera Zaragosa a un costau, y a l'atro costau o repoliu concello de Zamboanga, que ixos diyas yera presidiu por una Virchen d'o Pilar con un manto de flors blancas. Entre Zaragoza y a Virchen d'o Pilar, a un costau, yera a Universidad de Zamboanga, y a l'atro, unatra replaceta con o monumento a os veteranos. Polida gambada, encara que unatra vegada más, a piatonalización d'ixe espacio le vendría de bitibomba -pos no yera peatonalizada que a carrera d'o concello. 

Visto isto, marché t'o Paseo del Mar, una plaza tranquileta an que se
fan totz quasi totz os eventos d'a ciudat y que de vegada ye paseyo maritimo. Allí me trobé con as famosas vintas, chicotas embarcacions visteras que emplegaban os badjaos  y os moros ta luitar contra os espanyols y que s'han convertiu en un símbol d'a ciudat, d'a rechión y quasi de toda Filipinas. En bells blogs he visto que a chent se podeba montar en ellas, pero pareix estar que dimpués d'o sitio a Zamboanga en 2013 por parti de collas terroristas musulmanas, muitas cosas han cambiau y agora no se puede. Cal decir que me trobé con una chent amable en primeras pero bellas cosas feban notar bella cosa rara en l'ambient. Os onicos que yeran una mica más borches -más que más demandando diners de malas trazas de cotino- yeran os ninos badjaos d'o Paseo del Mar. Pero a tot isto adedicaré atro post!

En un costau d'o Paseo del Mar se troba o puertet ta pillar un barco t'a Isla Grande de Santa Cruz. Se trata de una isla cercana a Zamboanga, en o camín enta Basilan, unatra d'as islas
conflictivas de Filipinas. Ista isola ye estada habitada tradicionalment por badjaos, y mesmo en bella parti se troban fuesas antigas d'iste pueblo, con estatuas de fusta -monyacos y chicotas vintas- en homenache a os difuntos. Tamién be de tener bell manglar curioso, y a'l canto ye a Isla Pequeña de Santa Cruz. Con tot y con ixo, dende a baralla de 2013, a dentrada t'istos puestos ye restrinchida, muitos s'han convertiu en zonas d'entrenamiento militar, y agora mesmo no se puet visitar que a famosa placha d'arena rosa en a Isla Grande de Santa Cruz, siempre baixo a companyia de dos policías militarizaus, con buenos fusils y metralletas, pero muito amables y dispuestos a fer-te todas as fotos que quieras t'o postureo d'o Facebook. Sobre a placha d'arena rosa, en reyalidat diría más bien que ye una placha d'arena rosada, pos l'arena blanca se mezcla con coral royo esboldregau. Pero a culor rosa no se veye que en parti humeda de l'arena quan as olas i plegan y se'n van -asinas que quasi diría que ye más mito que atra cosa. 

O barco cuesta 1000 pesos -bells 17 euros- y por un regular lo pillan collas que pasan o diya en a isla. Yo, como fastioso rico -aquí en Filipinas, no pas en España-, me pillé un barco ta yo mesmo, pos os barcos yeran totz plenos mientras o cabo de semana, no bi heba garra barco a compartir ixe viernes y no quereba perder-me o puesto. A verdat ye que facié bien, pos asinas no pendié d'atra chent ta poder mover-me como quereba y poder tornar ta Zambaonga quan m'aganase -pos en reyalidat ista placha, encara que polida, no ye que ta estar una u dos horetas si yes solenco. O pre puet pareixer caro, y más ta Filipinas. Pero si somos contando que tiens a dos personas guidando o barco ta tu y a atros dos policías militarizaus ta que sigas seguro en una zona conflictiva, y que puetz estar-te tot o tiempo que quieras, pos unatra vegada, ye bella cosa regalada. M'heba dixau a muchila en l'hotel y dentro d'ella o banyador: pos a ficar-se en l'augua en calconciellos y prou! Antiparti, ficar-me en l'augua con a zorrera-resaca que levaba me fació buenismo prebo.

Visto tot isto, marché a piet t'o fuerte d'o Pilar, antigo monumento espanyol. Pero yera trancau en estar o diya d'o Pilar, y o guardia amablement me dició que tornase a l'atro diya,
o sabado. Sin problemas. Y chusto en uno d'os murs d'o fuerte, en a suya parti externa, se trobaba o parque-plaza-capilleta a l'aire libre en homenache a o Pilar, con bell par d'estatuas en hunor a la virchen y una plaqueta en hunor a Zaragoza. Mientras tot o diya, ríos de chent iban y tornaban, como si fuese Interpeñas u a Plaza d'o Pilar mientras a ofrenda de flors. Pero aquí, as onicas actuacions mientras o diya yeran as misas en hunor a la virchen d'o Pilar, una cada hora. Y prou que sí, t'ixa chent cal ir-ne a varias, con nomás una misa no feba honra!

A cansera ya prencipiaba a fer d'as suyas, o sol ecuatorial d'o sur de Filipinas yera encara
pior que no o de Manila y como teneba tot un cabo de semana por debant, marché ta l'hotel y facié a la fin o check-in. Dimpués, una ducheta ta quitar-me a sal d'a piel y una siesta de dos horas. M'en puyé ya quasi de nueitz y me facié una gambada por os mesmos puestos an que yera estau de diyas: o paseo del Mar, que yera a rebutir de chent en as suyas terrazas, fendo-se bella biera, cenando, con locals bien mahos con mosica en vivo, con una repolida vista d'o mar y con una fuent que feba espectaclos de luz y culors baixo as mosicas más horteras y molonas que uno puet entrefilar mientras os ninos danzaban y feban momos. Tamién me facié una gambada por a Plaza Rizal presidida por o concello y a Virchen d'o Pilar iluminada de blanco, y a carrera d'o concello -carrera Valderosa- bien decorada con luces repolidas y trafico restrinchiu, y prous edificios colonials y repolius. En ixe momento pensé que si piatonalizasen tot ixo y cudiasen bell edificio, podrían fer unatro Vigan astí!

A primera impresión de Zamboanga ye que ye una ciudat con muitas potencialidatz. Con una multiculturalidat espontania y no postiza, y con muitos atractivos. A chent ye maha, pero se nota que han teniu baralla fa poco y que o conflicto ye present en a vida cutiana. Pero de tot isto charraré más entabant!
 

No hay comentarios.: