11.5.19

Enta Taipei (i): una ciudat sin penas y sin glorias


Semaneta que sin asperar-lo teneba quasi libre, habendo de treballar nomás o lunes, asinas que perfecta ocasión ta mirar-se os vuelos baratos d'o lunes de tardis y tornar o cabo de semana: y por pre y posibilidatz, pertocó Taipei, capital de Taiwan u d'a Republica de China, seguntes s'estime. Y pillé un alberde d'ixo de capsulas, tan chaponés, con o desayuno incluito por nomás 7 euros a nueit, y estió tot un puntaz porque antimás de barato yera prou comodo, escoscau y en o bico de Ximen, o millor puesto an que hospedar-se en Taipei. 

Dimpués de dormir unas pocas horetas, marché ya en o maitín d'o martes a arrecorrer a ciudat. Prencipié por os arredols de l'hostalet, pos ufriban asabelo de cosas. O bico de Ximen ye una d'as zonas neuralchicas de moda en Taipei, que ta que nos faigamos una ideya rapeda sin haber d'escribir guaires parolas, sería un mini Times Square. De diyas no s'apreciaba tanto como de nueitz, pero encara asinas no feba burro falso. A man de Ximen ye l'antigo edificio dito Casa Roya (Red House en anglés y un nombre raro que no conoixco en chinenco), edificio historico feito en o ladrillo royo tipico de Taipei, que en cierta manera fa alcordanza a un edificio industrial de Manchester más que no a un edificio oriental. Agora a redolada de l'edificio ye zona d'ambient gay en Taipei, y se nota por os sinyals, pero encara más se nota de nueitz. 

China chana, a piet plegué t'a carrera antiga de Bopiliao, a rebutir d'istos edificios de ladrillo royo antigos que fan remerenza a lo anglés y no pas a l'oriental. Agora istos edificios son estaus reconvertius en un "espacio creativo", estando una d'as principals atraccions turisticas d'a ciudat. Dimpués d'arrecorrer-me-la de cabo a rabo, marché t'un d'os templos relichiosos más conoixius en a ciudat: Lungshan. Dimpués d'estar-me-ne en tantos, ni m'impresionaba ni m'aganaba guaire d'estar-me-ie masiau tiempo, por o que poco menos que i dentré, le facié a gambadeta, a foteta postureo de rigor y prou. Ixo sí, como teneban monyacos chigants que pareixeban quitaus de comiquetas, podié fer una foto bien curiosa a dos devotas mullers rezando a man d'un d'ixos monyacos. 

De Lungshan marché a piet t'o mercau nocturno de Huaxi, pero en estar de diyas, yera tancau quasi de tot. Taipei tiene un rete de mercaus nocturnos -arredol de diez- an que apreciar a tan oriental vida de carrera con asabelo de guariches de pinchetz y atras virollas en a carrera. Istos mercaus se fan en carreras especificas esparricadas por toda la cheografía local. Ye una chestión eficient y reglada d'ixo mesmo que se troba en Manila por tot arreu y de trazas caoticas... Pero por ixo mesmo pierde muito: una vida en carrera ordenada no ye vida en carrera. Dimpués de Huaxi me acerqué a la gara de metro de Longshan, a o canto d'o templo que heba visitau poco antis, puesto conoixiu en tener bells muixonetz que pillan tarchetas a l'azar y te dicen o tuyo esdevenidero. M'intresé por "conoixer o mío futuro", pero en primeras me quereban cobrar 23 euros (800 dolars taiwaneses), y dimpués me lo dixaban en 15 euros (500 dolars taiwaneses). Ni de conya: si soi capable de dixar-me ixe cauquerré en que un muixonet pille una tarcheta, ya te digo yo que m'aguarda un esdevenidero economicament penible. Diyas dimpués, en atro mercau me lo dixaban por 9 euros (300 dolars taiwaneses) pero encara asinas no acepté. 

Y ya con fambre dimpués d'ista primera gambada, torné ta Ximen ta chentar en o famoso Modern Toilet Restaurant, restaurant famoso por ufrir-te as biroyas en chicotz retretes y urinals, con totz os suyos productos con aspecto d'excrementos humanos -d'esferents menas-, orina y gomecos. L'ambientación d'o local yera tamién lograda y en primeras mesmo feba palo chentar astí -y ixo que a servidor istas cosas no l'ixorrontan. Pillases lo que pillases, o chelau de chicolate yera incluito franco. Y como tos podetz entrefilar, feba forma de mierda humana.

De tardis me fotié atra paliza de patiada. Pillé o metro dica o Huashan 1941 Creative Park, antigo centro industrial de ladrillo royo tipico taiwanés d'aspecto anglés, an que heban
desenvolicau un centro hipster an que me miroron d'encular un troz chicot de pizza por 6 euros. O puesto yera pincho, os parques que se i feban tamién, a gilipollada hipster no. Y dimpués, tras perder-me una mica por as carreras d'o distrito de Daan, plegué en o Guanghua Digital Plaza, centro comercial especializau en electronica que dicen ye uno d'os millors puestos d'o mundo tan tener a millor electronica y informatica a buen pre. A millor no se si en sería, pero os pres podeban estar dos y tres vegadas más caros que en Manila -mesmo más si pensamos que en Manila se pueden pillar productos no oficials, de pior calidat, pero a un pre sobrebueno. Y d'astí, ya con o sol baixando, marché t'o parque de Daan, un buen puesto ta relaixar-se, fer una gambada u fer footing, con un lago en o suyo meyo que ufriba buenas anvistas. Digamos que sería o mini central park de Taipei.

Fendo-se de nueitz en o parque, encara quité enerchía ta marchar andando t'o mercau
nocturno de Shida, an que facié una buena gambada entre os guariches de ropa y comida, y me pillé una mena de crepe coreano farsiu de uego y formache que yera sobrebueno. A verdat ye que en Manila muitas vegadas no agana de minchar en os puestos de carrera por a fuixina, pero en Taiwán feba l'orache ideyal y a birolla yera sobrebuena, asinas que bien que me farté y capucé d'os concietos d'istos mercaus nocturnos. Y de Shida me pillé o metro ta Ximen, tornando ta l'hostalet no sin antis fer una gambada y apreciar a vida nocturna d'ixe mini Times Square, fendo bella foto a bell grafiti intresant y pillando bella mica de comida en os puestos de carrera -aquí en Ximen ya muitos menos.

A mía primera impresión en Taipei, y con a que a la fin me quedé, ye que ye una ciudat occidental comoda, sin penas y sin glorias. O suyo rete de metro funciona de bitibomba, d'os millors que en he vistos, barato, siempre confortable y bien ixamenau.  As carreras son feitas t'os piatons y esnavesar as grants avenidas no ye envolicau. Se respira buen aire en contimparación con atras urbes asiaticas y o emplego d'a bicicleta ye muito popular. Quan i arrivé mesmo me pensé que teneba muitas similitutz con Zaragoza. Ye verdat que l'aspecto asiatico se nota, con os cartels en chinenco, l'aimor por as luces chillonas, Hello Kitty y a culor rosa fosforita. Tamién por as guariches de comida en a carrera, encara que limitaus a bells mercaus de carreras que se trancaban a o trafico nomás de nueitz. Os precios me los asperaba más caros y diría que yeran parellanos a os de Zaragoza, talment una miquitineta más caros, pero se compensaba quan d'as más de 20 atraccions turisticas que visité no habié de bosar que en dos. Mentiría si decise que Taipei ye una mala ciudat ta vivir, pero qui leiga o blog sabrá que no ye o que busco en istos momentos d'a mía vida.
 

No hay comentarios.: