18.5.19

Enta Taipei (ii): d'a China liberal ent'o pasau colonial castellano


Puyau y desayunau, o maitín d'o miercres quereba emplegar-lo en veyer un d'os principals atractivos turisticos d'a ciudat: l'Arco d'a Libertat y o monumento a Chiang Kai-Shek con o
suyo famoso cambio de guardia y o museu adedicau a ista persona. Iste espacio fa una gran plaza, an que antimás d'os puestos ditos, se troban chardins repolius y os teyatros nacionals, edificios fermosos en estetica chinenca. En o centro d'a plaza se troba o Paseu d'a Democracia: y ye que tot iste conchunto ye una oda a o sistema democratico-representativo de Taiwan y una critica a la China comunista. Cal decir que Taiwan s'autodenomina Republica de China, y ye que estió o puesto an s'acubilloron os esfensors d'o sistema liberal quan perdioron a guerra civil china contra os comunistas, que establioron en o continent a Republica Popular de China. Encara hue as dos partis reclaman estar o gubierno lechitimo de toda China (China continental y Taiwan). En toda ista historia, Chiang Kai-Shek estió o principal lider d'os liberals, antismás un reconoixiu cheneral que luitó contra Chapón en a guerra Sino-Chaponesa y en a Segunda Guerra Mundial y tamién una persona criticada por o suyo autoritarismo.

Visto iste compleixo d'edificios y conoixida una mica millor a historia d'o país, en primeras
quereba puyar a montanya de l'olifant, pero sin boira alto, a fuixina pretaba, asinas que decidié de fer bella cosa más comoda: puyar o Taipei 101, o deceno rascacielos más alto d'o mundo y dica o 2010 o primer, con 508 metros d'altaria, encara que en a suya visita turistica, se'n puya a bells 400. No yera en os míos plans visitar-lo, pos ya en he feitos atros como as torres Petronas de Kuala Lumpur, pero en no haber-me dixau ni una perra en as atras atraccions, decidié pillar o metro, plegar-ie, bosar a suya dentrada (600 dolars taiwaneses) y dentrar-ie. Por dentro, o Taipei 101 no deciba cosa especial. Un puyador ultrarapedo y anvistas de vertigo, con a tipica exposición d'as suyas caracteristicas y a suya construcción, a botiga de beliquetz a pre d'oro, os miradors -uno interno y unatro una mica más alto, externo- y o tipico fotografo que te mira d'escular por una foto imprentada. Como detalle especial d'iste edificio, ye a existencia d'un pendulo chigant que fa honra ta amortiguar as oscilacions y como mida de protección contra tronadas y tierratremos. Debaixo, en a parti ubierta a tot o publico, un centro comercial de luixo con una zona de restaurants an que poder minchar toda mena de comida taiwanesa, a un pre no excesivament caro y an que servidor prenió fuerzas ta concarar a tardi. 

Chentau en o Taipei 101, pillé o metro enta Tamsui, una localidat costera en os arredols de Taipei, que nomás arrivar-ie ya transmite un ambient calmo de vegada que entreteniu. Me fació alcordanza a Estoril y Cascais, y diría que Tamsui ye a Taipei o que Estoril a Lisboa.  En Tamsui, como quereba aproveitar o tiempo, pillé un taxi ta que me levase t'o fuerte de San Domingo. O taxista no charraba anglés, asinas que nos entendiemos como bien podiemos, pero no estió difícil. Cal decir que estió una excepción, pos dende o primer momento me trobé un muito buen libel d'anglés en a población taiwanesa, millor que no en Hong Kong y Macau. Una vegada en o fuerte de San Domingo, arrivé chusto t'a zaguera visita guidada que una muller asabelo d'amable nos fació a yo y a una parella belga-taiwanesa. Y ye que atra d'as cosas que cal decir de Taiwan ye que a suya chent ye acullient, amable y muito correcta: me facioron tot fácil dende que arrivé en l'aeropuerto y de vegada siempre m'amostroron honestidat y seriedat si caleba.

En o fuerte de San Domingo me trobé con un sinyal d'Espanya, o primer en dentrar-ie. A qué fin un sinyal d'Espanya en un fuerte historico de Taiwan? Pos ye que o norte d'a isola -dita alavez Formosa u Hermosa- fació parti de l'imperio castellano dende 1626 dica 1642, quan estió conquerida por os holandeses, que i estioron dica o 1662 quan pasó a mans d'a dinastía chinenca Ming y dimpués t'os Qing. O fuerte de San Domingo estió orichinalment construito por os castellanos, si bien d'ixa puenda en queda poco. En puenda recient, pasó a estar consulau britanico y australiano, con o parentesi d'a ocupación chaponesa. Ye alto d'un pueyo y ufre anvistas repolidas de tot Tamsui. Dentro d'o suyos dos edificios, a viella fortaleza y o nuevo edificio consular, y tamién en os canyons d'os suyos chardins, uno puet conoixer millor a historia de Taiwan. Sin dubda, ta servidor ista visita estió a millor de tot o viache y dentrar-ie con a guida no costaba que 2 euros.

Visto o fuerte, marché a piet por o paseu maritimo de Fishermen's Wharf, antigo puerto de pescadors reconvertiu en un agradable paseu piational con puestetz y restaurants an
minchar u fer-se bella biera u bell cafe relaixau baixo una buena conversación con amigos. Un puesto muito agradable, que teneba una torre-mirador dita Torre de l'Aimor y tamién un puentet poliu an as parelletas se fotiaban. M'i facié una gambada y pensando en tornar-ie en bus t'o centro de Tamsui, de bote y voleyo veigo que bi ha barquetz que te'n levan. De bitibomba! Me'n pillé un y en bells minutos arrivé en o centro de Tamsui, an que me facié una gambada por a suya carrera historica, muito animada pero que en no estar piatonal perdeba puntos en contimparación con os mercaus nocturnos de Taipei ciudat. Antiparti yera careta. Asinas que no enduré guaire y pillé o metro, aturando ista vegada en o mercau nocturno de Shilin, que teneba un parada en a mesma linia. Astí me facié bell suco de canya de zucre y cené en a carrera, antis de tornar a prener o metro enta l'hostalet, an que me'n fue t'o leito baldau pero contento. 

Iste segundo diya en Taipei me fació honra ta conoixer a historia y a politica recient d'o país más important no admeso en as Nacions Unidas, pos encara se gosa de reconoixer a unidat nacional d'a China continental con Taiwan. Dos bandos d'una guerra civil que s'han posau y desenrollau en territorios esferents, con modelos politicos y economicos esferents pero baixo una cultura común -lo menos en o pasau, puet-estar que cada diya menos común. A falta d'una identidat nacional esferenciada se nota de contino, por muito que de cabo quan se busque en un pasau diferenciau an que curiosament Castilla imple bellas fuellas. Talment Taiwan, como Singapur, plegue formando una identidat nacional dende l'ausencia de sinyas esferenciadas identitarias, precisament fuyindo de normas y estandars nacionals y/u relichiosos en una mena de laicidat nacional. 

No hay comentarios.: