14.11.21

Enta São Paulo: Primeras Impresions


Tres meses en Salvador y pertocaba cambio. U no, porque a la fin me yera trobando muito bien dentre a colla de baile, o snorkle todas as tardis en o faro, o treballo de maitins y bella historieta más. Pero bueno, o cambio ta São Paulo ya yera acordau y prou. D’atra man, y como ya he dito varias vegadas, Salvador dende o primer inte se me quedaba chicota, masiau calma y tamién más peligrosa.

Y en plegar ta Sao Paulo, anque levo encara menos de un día mientras escribo istas parolas, as sensacions no pueden estar más opuestas: urbe con muito movimiento, cosmopolita, ambients alternativos, chent muito menos ristolera y más trancada. Mientras baixaba l’avión, o corridor de rascacielos arredol d’o aeropuerto de Cogonha feba alcordanza a Manila u a Nueva York, seguntes se quiera ver. Ya en o taxi ta casa, as grants avenidas con ceras no precisamente amplas y sí porcas, sin guaires cosas a fer en un urbanismo destinau a transitar, me feba un mal presacho d’a ciudat.

Con tot y con ixo, en arribar ta casa y esforigar o bico, a mía impresión cambió. O casero, muito irresponsable, tardó muito en aprestar a casa t’a dentrada. Simpatico pero informal, me dició que la tendría en quince minutos, pasó más d’una hora, y en tornar no me respondeba y me dixó tirau en a carrera tot ixe tiempo sin noticias, dica que quasi grito a la policía. Mientras ixe tiempo, facié bella gambadeta arredol, que chunto con una de nueitz, forgoron as mías primeras impresions d’a ciudat.

Dentre o rete de rúas feitas t’os autos, cuadraus con parques an que a chent s’achuntaba, tanyenba bell instrumento, se feba bella biera, bi heba bell concertet, y os ninos teneban partes ta chugar, igual que os muitos cans que bi’n heba. Tot ixo dentre altos edificios, fa a sensación de trobar-se en Nueva York. Y uno d’ixo parquetz ye a’l canto casa, o Parque Augusta. Beluns d’os edificios apresentaban grafitis chingants en os suyos paretz. Y a o costau, visité a famosa Praça Roosevelt, a rebutir de skaters, hiphopers, grafittis y tribus urbanas diversas, igual que d’homosexuals, chents con tatuaches y pelos de toda mena. No sé guaire bien qué adchetivos emplegar ta describir o puesto y a suya chovenalla: underground, alternativo, hipster, mesmo cyberpunk.

En un d’os costaus d’a replaceta, una ringlera de bars de borina con mosica americana u electronica, ni rastro de garra son brasileiro. Tamién una librería-cafetería con chent con mixins mientras a nueit. No me trobé a garra negra dentre as centenas de personas que yeran en a plaza, a poquismas morenetas, y nomás a tres u quatre morenos foscos. A media yera más blanca que no en o norte de Europa… Y os pres d’os puestos, caros, lo menos t’o común d’os puestos brasilenyos.

Continando a mía gambada de nueitz, con una miqueta de fredor picando -amenistaba chaqueteta-, y sin percibir garra risque, plegué debaixo d’un puent, en a rua de Santo Antônio, y me trobé, en ixe ambient underground, con un mercau hipster, con productos ecolochicos, d’a huerca local, bieras y hamburguesas artesanals, y todas ixas historietas de ricos.

Menos de 24 horas en São Paulo y no sé si soi en Brasil u en Alemania. D’una man, Salvador ye masiau quieta y perigosa ta un culo inquieto como yo, y o cosmopolitismo de São Paulo ye, de bella traza, una bocanada d’aire. Pero d’atra man, yo me conoixco, y apostaría que no me va a rematar de cuacar, y que dentro d’un mes hoparé d’aquí con ganas.

No hay comentarios.: