Tanto vivir en Bantayan y a qué fin nomás una entrada dica agora? Pos porque soi iu fendo cosetas pero china chana, dimpués d’o treballo y sin garra prisa, pos a la fin soi vivindo de contino aquí, dengún no m’encorre, y tampoco no ye cosa de veyer y fer tot en pocos días y dimpués estar aburriu.
Una primera vegada con os amigos, logué una moteta, a marqueta
23, y faciemos una cursa mientras meyo diya. Marchemos t’una antiga
cantera, que as uebras han feito formascuriosetas que dan ta foto, en bell
meyo d’a isola, y d’astí puyemos ta Colina, un puestet con bar y
chardinet alto d’un d’os pueyos d’a isla, an que nos faciemos un buen café
baixo a conversación de l’ama, una sinyora vielleta que nos deciba que os
foranos sabébanos apreciar ixe puesto, pero no pas os locals. Unatro diya, con
a marqueta 24, torné a pasar por astí, pero i puyé unatro tozal con
una cruz chigant alto -tipico filipino. Dende os dos puestos se veyeba bien
toda a isola, con a suya chungla por metat dica plegar en o mar, si bien en a
cruz caleba fer a zaguera parti d’a puyada a piet, feba una ixufrina que
mataba, y ta forro de bota, una abella me fizó en a orella y me la dixó como
una alberchena mientras tot o diya.
D’os pueyos, o diya con os amigos marchemos t’a placha de
salida ent’a Isla Virchen, encara que nusatros nos ne quedemos en a rimada y no
pillemos o barco, y astí me mullé una miqueta, a primera vegada dende que
m’operoron. A primera de muitas, pos dende alavez quasi toz os días m’he ficau
en l’augua. Y d’astí marchemos t’o manglar de Omagieca, que ya heba
visitau a primera curseta que me facié a semana d’antis, encara que iste nuevo dia nos faciemos
una biera y dimpués loguemos bells kayaks. En ixas, que un d’os amigos me dio
una caladeta de l’olio de marihuana que portaba alto, y me dixó tan
abatanau que me costó de tornar ta casa, y malas que i plegué, me i chité
-serían ixo d’as dos u tres d’a tardi- y no aconsiguié dispiertar-me dica
l’atrol día. Nunca más!
Cal decir tamién que o diya d’antis d’ista cursa, unatro
d’os amigos, amo d’una interpresa de quads y kytesurf, nos convidó a fer
una gambada con ixos bichos, y me lo pasé bien. Estió a primera vegada que i
monté y me se fació una mica embolicau, porque a dirección no ye de fácil
levar, más quan iba muito lento. A la fin d’a chornada, con una mica más de
velocidat pero encara con prou respeto, ya l’iba pillando o truco, y a verdat
que arrecorrer os camins de mallacán y bardo de l’interior d’a isola en quad y
entre palmeras y bella vaca, fa muita vez! Atro diya, ixe que puyé o tozal d’a
cruz antis dita, arrecorrié toda a isola por o suyo interior, pero en
cheneral he de reconoixer que no ye tant polida como a parti costera, u como
l’interior d’atras islas filipinas como Corón, Camiguín, Siquijor u Siargao.
Y remataré con o millor que ta yo tien a parti no costera
d’a isla, que son as suyas espelungas con badinas. Bi’n ha tres. Una a
man d’o centro de Santa Fé, dita Ogtong, polideta pero masiau apanyada
t’o turismo y t’a que cal pagar 3,5 euros d’entrada. Tot y que ye tot masiau
apanyau y postizo, fa honra, más que más en días de calorina, pos fuyir d’o sol
bullient en a piscina baixo a uembra d’a espelunga no tien pre. Antimás, o
puesto ufre un chardinet y una placheta privada que no son mal. Unatra, a bells
10 kilometros de Santa Fé, tamién por carretera costera y que tien o mesmo pre
de dentrada, ye a d’o Santo Niño, en o compleixo dito Bantayan Nature
Park. Tampoco no ye mal, y astí o compleixo tien más cosas a fer, como una
piscineta más apanyada, un puesto d’ixos an que os peixes te se minchan os
pelellos d’os piez, y una prevatina de zoolochico, encara que tot o puesto en
cheneral yera en mal estau, y os pres d’o restaurant yeran carizos.
Y a o canto d’ista zaguera se troba a espelunga de
Lalio, sin dubda a millor d’as tres y probablement o millor puesto d’a
isola. Ubierta en 2022, preserva a suya naturaleza salvache, no han atrapaciau
postizadas en os arredols, y ye a menos visitada, por o que la tenié toda
todeta ta yo: una badina en una espelunga ta gozar-me-la toda yo. Y estando iu
en bicicleta, con ixa cansera placentera de pedaliar baixo a ixufrina
filipina en día nublo, millor imposible!
No hay comentarios.:
Publicar un comentario